Şimdi Ara

Eflatun'un Sokrates'inin Yaklaşımı, Tarzı ve Düşünce Tarihindeki Etkisi

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
4
Cevap
0
Favori
1.203
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Eflatun'un Sokrates'inin Yaklaşımı, Tarzı ve Düşünce Tarihindeki Etkisi

    Eflatun'un Sokrates'inin Yaklaşımı, Tarzı ve Düşünce Tarihindeki Etkisi


    Eflatun'un Sokrates'inin Yaklaşımı, Tarzı ve Düşünce Tarihindeki Etkisi

    İş Bankası Kültür Yayınları'nca basılmış Cornford'un Sokrates Öncesi ve Sonrası antik felsefe derslerinde notlar kısmında yer alan Bertrand Russell ile Celal Şengör'ün Platon'un Sokratesi'yle ilgili yorumlarını paylaştım. Ne düşünüyorsunuz? Bir de "Gerçek Sokrates" Platon'un tümel ve konsept çarpıştıran aşırı analitik ve kontrollü Sokrates'i mi yoksa Ksenophon'un Memorabiliası'ndaki çok açık kanı ve fikirleri olan ve bunları belirten Sokrates mi?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • Eski Yunan tragedya ve komedya metinlerinin incelenerek, barındırdıkları karakterlerin analiz edilmesi sonucunda oluşan sınıflandırmada Sokrates'e yer verilmedikçe Sokrates'i tartışmak lafü güzaftır.

    Eğer insanı düşünmeye sevk ettiği ölçüde metinler ve barındırdığı karakterler değerliyse, Platon okumak yerine Tarzan okumak da faydalıdır.
    Gelin Tarzan tartışalım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: dorukhansn

    Eski Yunan tragedya ve komedya metinlerinin incelenerek, barındırdıkları karakterlerin analiz edilmesi sonucunda oluşan sınıflandırmada Sokrates'e yer verilmedikçe Sokrates'i tartışmak lafü güzaftır.

    Eğer insanı düşünmeye sevk ettiği ölçüde metinler ve barındırdığı karakterler değerliyse, Platon okumak yerine Tarzan okumak da faydalıdır.
    Gelin Tarzan tartışalım.
    Platon Sokrates'in etkisine girip eserlerini yakmadan önce bir şair ve tragedya yazarıydı Platon'un yarattığı edebiyat türü olan diyaloğun, diyalektik tartışma ve demagojinin tragedyaların bir uzantısı olduğu hiç şüphe götürmez. Platon'un erken dönem diyalogları belirli düşüncelere açıkça taraftarlık yapsa da genellikle dramatik şekilde - yani hiçbir anlamlı sonuç elde edilmeden - biter. Apologia (Savunma) ve Apologia'yı en azından kronolojik olarak izleyen Kriton ve Phaidon da zaten Sokrates tragedyadaki karakterlerin yaşayacağı türden bir sonla yüzleşir, idama mahkum edilip Kutsal Delos'a adak götüren bir gemi yüzünden (bu sırada birisinin idam edilmesi Apollon'a saygısızlık ve yasak) mahkumiyet halinde idamını beklemek zorunda kalır. Sonunda tamamen felç eden bir zehri içerek hayata veda eder. Bana ve Nietzsche'ye göre Sokrates Atinalıları kendisini idam etsinler diye kaşımıştır çünkü mahkemede özellikle de sanık pozisyonunda olduğu halde alay etmiştir ve kendisi lehinde olan oy ağırlığını durduk yerde aleyhine çevirmiştir. Kimi araştırmacılar Aristophanes'in komedi oyunlarının veya Atina için felaketle biten Peloponez Savaşları sonunda artık Atina'da politik bir kriminal addedilen öğrencisi hain Alkibiades'e duyulan düşmanlığın Sokrates'in yargılanması ve idamında etkili olduğunu söylüyor zaten Bulutlar da Sokrates'in kendisi hicvedilen, Platon'dakinden de Ksenophon'dakinden de daha farklı bir karakter. Anladığım kadarıyla Sokrates ile ilgili en isabetli kaynağımız Atinalı yazar ve asker Ksenophon'un kaynağı. Platon'unki ve Aristophanes'inkiler abartılı ve edebi. Ksenophon Celal Şengör'ün de dediği gibi gördüğünü, artık ne söyleniyorsa onu yazıyor. Sokrates'e olan hayranlığı Platon'unki kadar abartılı ve çarpık değil. Platon Sokrates'e adeta sözel matematik veya lojik savaşı yaptırıyor, yer yer akıcı bir konuşma üslubu olamayacak kadar yapmacık şekilde. Platon bilgi kuramı ile ne yapmasını söyleyen bir daimon (tanrısal varlık) hariç Sokrates'e düşüncelerini açıkça söyletmiyor genellikle imalarla aktarıyor veya tek taraflı bir mantıksal tutarlılık tartışmasında haklı çıkartıyor. Ksenophon Sokrates'e daha dürüst, daha kaba, daha açık sözlü ama dinsel fonksiyonuna açıkça inanan bir tarikat önderi profili çiziyor.

    Ben gördüğüm kadarıyla Sokrates'in yerini söyleyeyim: Sokrates bence din ve ahlakla kafayı bozmuş bir sofist. Ksenophon'un Anıları'na, Yunan komedyasına ve diyaloglarına Sokrates böyle yansımış. Sokrates'ten sonra sokratik edebiyatın - diyalogun türemesi boşuna değil, Russell'ın da söylediği gibi sofistliğiyle alakalı. Medea gibi trajedinin karakterleri öyle tümel, konsept ve ahlak irdelemeyle alakalı değil. Ancak bir diyalog sofiste yakışır, tragedya değil. Mesela Protagoras'tan da tragedya çıkmaz ya da kısraklarla Tanrıça'yı ziyaret eden, vahiy alan Parmenides'ten.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.