Şimdi Ara

Dünya Şiir Antolojisi Ataol Behramoğlu/Özdemir İnce , 2 cilt

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
2
Cevap
0
Favori
773
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar kısa bir süre içinde elime geçen bu antolojiyle adeta kendimden geçtim, mükemmel bir hazırlık aşamasından geçmiş, memleketimizin iki usta şairi tarafından derlenen bu antoloji kesinlikle sınıfının en iyi örneği
    Eee ne yapalım? Şiirle ilgilenen arkadaşların mutlaka edinmesi gereken bir antoloji, toplam 103 ülkeden 1653 şiirini barındırıyor.
    Sizlere buradan bir şiiri paylaşmak istiyorum çok beğendiğim yazar ve aynı zamanda şiirleri de olan Victor Hugo'dan bir şiir paylaşmak istiyorum

    Victor Hugo (1802-1885)

    İki Atlı Ormanında Ne Düşünüyorlardı?

    Gece kapkaranlıktı ve simsiyahtı orman,
    Gölgeye benziyordu yanımda giden Hermann;
    Dörtnala atlarımız sığınmıştık Allaha.
    Bulutlar gökyüzünde sanki birer mermerdi,
    Yıldızlarsa ateşten kuş sürüleri gibi
    Uçuşurdu dallarda.

    Ben hasretle doluyum. Istıraplarla kırgın,
    Ümitsiz, bomboş kalmış derin ruhu Hermann'ın
    Ben hasretle doluyum: uyuyun sevdiklerim!

    Bu ücra yeşillikler arasından giderken:
    ''Yarı açık mezarlar, dedi, geçer fikrimden!''
    O ileri bakıyor benim gözüm arkada.
    Atlarımız bir orman alanında dörtnala.

    Uzak çan seslerini getiriyordu rüzgar.
    Hermann: ''Dertliler, dedi, düşüncem; şu alemde
    Yaşayan var olanlar.''. ''Ah benim düşüncem de
    Dedim ki yok olanlar.''

    Pınarlar çağıldardı. Ne söylerdi pınarlar?
    Meşeler fısıldardı. Meşeler ne fısıldar?
    Çalılar söyleşirdi eski dostlarmış gibi.
    Hermann bana dedi ki: ''Dert insanı uyutmaz.
    Ne gözler var ki ağlar, ne gözler uyku tutmaz.''
    Ona dedim ki: '' Heyhat, uyanmaz niceleri!''

    O zaman dostum: '' Hayat dedi, dert, felaket bu!
    Ölüler artık azap çekmiyorlar. Ne mutlu
    Yeşeren, yapraklarla örtülen mezarlara!
    Gece onları tatlı ışıklarıyla okşar.
    Göklerin sükunundan, nurundan nasibi var
    Her ruhun her mezarda.''

    ''Sus, dedim, ölüm denen o sırra saygı göster!
    Ayak altında, toprak altındadır ölüler.
    Ölüler bir zamanlar seni seven kalplerdi:
    Uçup giden meleğin, baban, yahut da annen!
    Gönülleri kırılır bu acı sözlerinden,
    Rüya içinden gibi duyarlar sesimizi.''

    Türkçesi: Afif Obay

    Ataol Behramoğlu/Özdemir İnce
    Dünya Şiir Antolojisi, Cilt I. Sf: 544,545



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi sufferingismagic -- 7 Kasım 2014; 23:05:27 >







  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.