Henüz 22 yaşında gencecik bir insandı. Yıllar önce o da bizim gibi normal yaşayan yürüyen koşan eğlenen sorunu olmayan biriydi. 15 yaşındayken birden ne olduysa kas erimesi diye bir hastalığa yakalandı. Hastalık onu tekerlekli sandalyeye düşürdü. Hani doğduğundan beri belki rahatsızlığı olsaydı tabiiki epey üzüntü verirdi ama sonradan yürüyememesi daha da yıkıcı olmuştu kendisi için. Akrabam falan değildi ama köyde tanıştığımız bir çocuktu. En son 2-3 yıl önce görüşmüştük. Yalnızdı aramıza aldık konuştuk işte hayatından bahsetti zorluklardan ben de ona güzel şeyler anlattım kendisine epey mutlu olmuştu gözlerinin içi canlanmıştı. Keşke imkanım olsaydı her gün onunla vakit geçirseydim. Bu sene hastalığı iyice ilerlemiş son 1 aydır kas erimesin ilerlediği için artık dayanılmaz acılar çekiyormuş kardeşim benim kimbilir neler çekti. Sabahtan akşama kadar ağlayıp zırlıyorsunuz tipim param işim saçım diye. O çocuğun tek isteği sizin gibi sağlıklı olabilmekti. Hayat mücadelesine yenik düştü. Onun için artık aklıma geldikçe dua edeceğim. Umarım tertemiz bir bebek gibi günahsız şekilde cennette en güzel saraylarda sağlıklı şekilde yaşarsın < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-DF27737F1 -- 19 Ekim 2021; 18:3:58 > |
Bildirim