Şimdi Ara

Derdimi Anlatıyorum

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
2
Favori
576
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaşlar.Kafam allak bullak.Sıkıntıdan , mutsuzluktan gebericem.Şöyle dönüp baktığımda 20 yıl niye yaşadım diyorum kendi kendime.

    İlkokulda parmakla gösterilen çocuklardan biriydim ben.Derslerim iyiydi.Aile tarafımda hiç bir sıkıntı yoktu.Mahallemde ve okulda sürüsüyle arkadaşım abilerim vardı.
    Ama ben inek diye tabir ettikleri tarzda biriydim.İlkokuldaki sınıfın havalı çocuklarıyla hiç muhabbetim yoktu adamakıllı.
    Hiç "en yakın arkadaşım" oldu mu bilmiyorum okulda.Bazen ben okuldaki çocukları görüp dışlanmış hissediyordum.Ara sıra gidip geliyordu bu his.Ama en yakın arkadaşım olmasa bile, gayet iyi arkadaşlarım vardı.
    Mahallede ise en yakın arkadaşım diyebileceğim 4-5 kişi vardı.Aynı kafa yapısına sahip insanlarla dost olmam güzel hissettiriyordu.
    Parmakla gösterilen çocuk 8.sınıfta ve lise1 de dersleri hiç takmamaya başladı.8. sınıf bitince de ilkokuldakilerden koptum malesef.Çoğu kişi başka yerlere gitti.
    O sıralar mahalle de dağılmıştı ama hala tek tük de olsa arkadaşlarla takılıyordum.
    Sıra geldi liseye.Liseyi iki bölüme ayırayım , lise 1 ve sonrası ...
    Lise 1 de çok sağlam arkadaşlarım vardı.çok matrak geçti.Ama ilk dönem karnemde kırıklar vardı.İkinci dönem biraz daha toparladım ama kopyayla tabi neredeyse hiç ders çalışmadan bütün bir sene yan gelip yattım.
    Tip kayık boy da -1 metre olduğu için kızlar konusunda şansım yaver gitmedi .Okulun başında biri asılmıştı resmen , okul ortasında dışlamışlardı , sene sonu nötrdü.
    Lise 2 ye geçmeme rağmen hala şu an bile görüştüğüm birkaç kişi var.
    Lise 1 yazında mahalledeki iki çocukla resmen kardeş olduk.İlk defa kendimi bir arkadaş grubuna -3 kişi de olsak- ait hissetmiştim.Onlar benden bir yaş küçüklerdi beraber aynı sınıfa düşmüşlerdi.
    Birlikte okulda geçirdikleri zamanlarını ortak çevrelerini vs hafiften kıskanıyordum.Ama dışlanmış hissetmiyordum.
    Gelelim lise 2 ve sonrasına ...
    Bu sınıftaki arkadaşlarım sıcakkanlı iyi insanlardı ama çoğu Zaman bana takılırlardı.Ben de karşılık vermekte zorlanırdım.3 sene iyi geçti ama ben altta kalan tip olduğumdan dolayı azıcık ta olsa mutsuzdum.
    Kızlarla aram iyiydi , çok iyi anlaştıklarım vardı ama sevgili yapamadım . Daha doğrusu hiç uğraşmadım ygs Lys falan anlamı yoktu yani.
    Derslerimi de biraz daha iyi yapmıştım . Son senede iki dönem de teşekkür aldım .
    Ama ygs kötü gelmişti.320 yapmıştım ama ailem benden çok daha yüksek puanlar bekliyordu.Ben de içten içe utanıyordum.Ukalalık gibi olmasın ama o zamanlar normalden biraz daha ileri seviyede zeki görüyordu .
    Ben de mezuna kaldım.
    Ders çalışacağım dedim ama çalışmadım.
    Aynı puanı yaptım ve üniversiteye gireyim de kurtulayım diyerekten girdim üniversiteye.
    Ailem beni tebrik ediyordu ama ben kendime kızıyordum.
    Bölüm jeofizik müh.Hiiiç mi hiç sevmem , anlamam üniversiteye gitmedim desem yeridir.Resmen 3 senedir oturuyorum .Ailem bilmiyor ama onlar okuduğumu zannediyor .
    Jeofizik mühendisi olma o ney başka bir bölüme geçebilirsin diyorlar.
    Bu sırada 2 kardeşimden de az da olsa koptum.Lisedeki arkadaşlarımdan tamamen koptum.
    Mezuna kaldığım süre içerisinde yapmak istediğim hiç birşeyi yapamadım.Yüzme öğrenmek istedim olmadı , programlama öğrenmek istedim olmadı ,borsa öğrenmek istedim olmadı vs...
    Bu yüzden zeki olduğumu değil de zeki olduğumu sandığımı düşünür oldum.Eğer ben zekiysem benden daha salak insanlar niye daha başarılılar ?Mantıklı yani.
    Kardeş dediğim iki çocuğu baya baya kıskanır oldum.Onlar birlikte eğleniyorlardı.Sağolsunlar beni hep çağırıyorlar ama yanlarına gittiğimde aralarında çok kuvvetli bir bağ olduğunu gördüm.Bende olmayan türden.
    Bu sebeple anlık eğlencelerden sonra artık aidiyet hissim tamamen tükenmişti.Dönüp bakınca kendime,
    Neşeli bir insandım espri yapardım.Şimdi esprinin yerini kinaye ve laf sokmalar almış.
    Arkadaşım kalmadı desem yeridir.
    Sevgilim yok.
    İşim vardı sıkıldım çıktım.
    ÇOK PİŞMANIM.
    20 yaşında biri olarak bunları telafi edebileceğimi düşünüyorum.
    Yeniden üniversite hazırlığı , yeni çevre ...
    Ama Ben kitap açamıyorum içimden gelmiyor.
    Neşe'm yok.Neşemi nasıl kazanabilirim ki ?
    Başarılı olduğum hiç birşey yok . Tüm gün televizyon ve PC'de geçiyor.
    Ot gibi yaşıyorum .
    Bana yol gösterebilecek , en azından dertleşecek , iki kelime söyleyebilecek forumdaşlara çok ihtiyacım var.Siz olsanız benim yerimde napardınız?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >



  • Benim liseden sadece 2 arkadaşım kaldı. Biriyle şu anda ev arkadaşıyız, diğeriyle arada bir görüşürüz. Ben de orta okulun ortasından itibaren lise 3'ün ortasına kadar adam gibi ders çalıştım. Lise sonda ise neredeyse 60 gün devamsızlığım vardı. Toplasan 100 saat ders çalışmamışımdır. Üniversitede hatırı sayılır bir bölüm kazanabileceğimi bildikleri için devamsızlıkları sildiler. Hakikaten de ilk 10k'ya girdim ve YTÜ EHM'yi kazandım. (Fen lisesi mezunuyum) Ne mi oldu? Üniversitede 9. seneme geçtim (Önümüzdeki sene neyse ki bitiyor) ve üniversiteden hiç kimsem yok. Selamlaştığım kişi sayısı dahi 6 kişi. Sor bana umurumda mı? İnan zerre umurumda değil. Ben rahatıma bakarım. Para konusunda da sıkıntım yok, senin de paran varsa sen de rahatına bak. İş bulabilirsem belki çalışırım, belki çalışmam. Bana kalmış. :)

    Sevgilerle.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Drummer Bunny -- 30 Haziran 2017; 21:21:32 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Drummer Bunny

    Benim liseden sadece 2 arkadaşım kaldı. Biriyle şu anda ev arkadaşıyız, diğeriyle arada bir görüşürüz. Ben de orta okulun ortasından itibaren lise 3'ün ortasına kadar adam gibi ders çalıştım. Lise sonda ise neredeyse 60 gün devamsızlığım vardı. Toplasan 100 saat ders çalışmamışımdır. Üniversitede hatırı sayılır bir bölüm kazanabileceğimi bildikleri için devamsızlıkları sildiler. Hakikaten de ilk 10k'ya girdim ve YTÜ EHM'yi kazandım. (Fen lisesi mezunuyum) Ne mi oldu? Üniversitede 9. seneme geçtim (Önümüzdeki sene neyse ki bitiyor) ve üniversiteden hiç kimsem yok. Selamlaştığım kişi sayısı dahi 6 kişi. Sor bana umurumda mı? İnan zerre umurumda değil. Ben rahatıma bakarım. Para konusunda da sıkıntım yok, senin de paran varsa sen de rahatına bak. İş bulabilirsem belki çalışırım, belki çalışmam. Bana kalmış. :)

    Sevgilerle.

    Öncelikle yorumun için teşekkürler.

    Bana hiç bir şekilde baskı yapmasalar da ailemin benden bir beklentisi var biliyorum.Keşke senin gibi rahat olabilsem.Ayrıca ev arkadaşın da sen de çok şanslısınız bence.Kopmamışsınız falan.

    Bir de hocam 9 sene üniversite nedir yaw😂

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Bilgisayar1245


    quote:

    Orijinalden alıntı: Drummer Bunny

    Benim liseden sadece 2 arkadaşım kaldı. Biriyle şu anda ev arkadaşıyız, diğeriyle arada bir görüşürüz. Ben de orta okulun ortasından itibaren lise 3'ün ortasına kadar adam gibi ders çalıştım. Lise sonda ise neredeyse 60 gün devamsızlığım vardı. Toplasan 100 saat ders çalışmamışımdır. Üniversitede hatırı sayılır bir bölüm kazanabileceğimi bildikleri için devamsızlıkları sildiler. Hakikaten de ilk 10k'ya girdim ve YTÜ EHM'yi kazandım. (Fen lisesi mezunuyum) Ne mi oldu? Üniversitede 9. seneme geçtim (Önümüzdeki sene neyse ki bitiyor) ve üniversiteden hiç kimsem yok. Selamlaştığım kişi sayısı dahi 6 kişi. Sor bana umurumda mı? İnan zerre umurumda değil. Ben rahatıma bakarım. Para konusunda da sıkıntım yok, senin de paran varsa sen de rahatına bak. İş bulabilirsem belki çalışırım, belki çalışmam. Bana kalmış. :)

    Sevgilerle.

    Öncelikle yorumun için teşekkürler.

    Bana hiç bir şekilde baskı yapmasalar da ailemin benden bir beklentisi var biliyorum.Keşke senin gibi rahat olabilsem.Ayrıca ev arkadaşın da sen de çok şanslısınız bence.Kopmamışsınız falan.

    Bir de hocam 9 sene üniversite nedir yaw&#128514;

    8. sene bitti, 9. senenin sonunda dilerim ki bitecek. Olan oldu, bir diplomam olsun da, gerisi şu an için çok mühim değil. :)

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Dostum senin çaren televizyon ve bilgisayardan kurtulmak bunu iyi düşün sende fark edeceksin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • TV ve PC'yi bırakınca geriye yapacak hiçbirşeyim kalmıyor.Kendimi motive ediyorum, ygs çalışayım diyorum , bir işe gireyim diyorum olmuyor tamamen üşengeçlik.

    Arkadaşların yanına gitsem iyi güzel ama Mal gibi oturuyorum resmen .Dediğim gibi dışlanmış hissediyorum.

    Yine de tavsiyen için teşekkürler.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam tv ve pc'yi bırak ygs çalışmaya başla. Ama sadece ygs olmasın herhangi bir çalgıyı çalmayı öğren azcık ortam yaparsın böylece.



    Birde şu anki arkadaş ortamından memnun değilsen seni dışladıklarını düşünüyorsan farklı arkadaşlar edinmeye çalış. Nasıl mı edineceksin ? Farklı ortamlara girerek.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.