fakirlerin çocuk yapması zaten saçma ve bencilikken bir oda dahi veremeyecek kişiler niye çocuk yapar onu anlayamıyorum

bir sürü tanıdığımdan duyuyorum çocukluğunda bir odaları bile yokmuş salonda orda burda ev kedisi gibi yatarlarmış

benim şükür çok küçükte olsa bi odam vardı

yahu eve kedi mi alıyorsunuz bir bireye kişisel alan bile veremiyorsanız niye dünyaya getirirsiniz niye be arkadaş niye

rızkı gelir kafasıyla yapıyorlar ama ne hikmetse gelmiyor.

çünkü beynini kullanmasını beceremeyen koyunluk yapmaya mahkumdur

şahsen benimde olmadı oturdugumuz bınayı zamanında kendımız yapmışız ev m2 olarak kucuk degıl ama oda sayısı az yaklasık 105 m2 net ev 2+1 salon 30 m2 den daha buyuk kucukken babam odayı bölüp oda yapıcaktı sonra arazıyı satıcaz denmeye basladı satıcaksak masraf yapmayalım dedık sonra sureklı anlasmazlık felan lıseye gectım zaten unıye gıtmeme az kaldı dahada gerek yok dedım uni 2 deyım valla aslında içimde hep kaldı odamın olması ama o kadar onemlı degıl bence (hala arazı konusunda anlasamadılar 15 sene oldu :d ) bu arada fakir değiliz babamdan oda istesem anında olurdu

Cidden çocuk doğurmayanların arkasından öyle şeyler diyorlar mı? Yazık bu topluma

Diyen var malesef. Özellikle o yaşlı kapalı teyze tarikatı çok fenadır.

biz 3 kardestik. en kucukleri benim. simdi ikisi evlendi gitti bi ben kaldim. 3 kardes icin 2 ayri oda vardi. biz genedr ucumuz ayni odada kalirdik. simdi onlar gidince koskoca 2 oda bana kaldi. bi gun ordayim bi gun burda :D

ben de anlamıyorum gerçekten daha kendi geçinemezken ne için yahu bu kedi gibi çocuk doğurma olayı. yazık değil mi doğan o bebeğe. zor şartlarda yaşamaya mahkum ediyorlar resmen. yazık...

dogru ama cok isime gelmeyen bir gercek.

Benimde hic odam olmamisti, ama dunyaya gelmemekte istemezdim. Boyle bir paradoksu savunuyoruz iste.

Neden millete fakir olmadığını ispat etme gereği hissettin. Yeni nesil kendisinden çok dışarıya değer verir olmuş iyice.

Yapsınlar yav. 20-30 sene sonra surilerin nufüsü geçecek bizi. Zor şartlarda büyüyen çocuklar suça bulaşmazlarsa ve hırs yaparlarsa daha başarılı oluyorlar.

Özel eğitim yok, şahsi alan yok, hobi köşen yok, kütüphanen yok, istediğin hiç bir şeye doğru düzgün erişim yok, tatil yok, gezmek, dünya görmek yok, dil eğitimi yok ... Kendi kimliğini bulman adına deneme yanılmalar yok, teknolojiyi, interneti geriden takip etme var ...

Bol bol ekonomik problem, çocuk yaşta aileye katkı, babanın testisleri altında bir yaşam, 2+1 cezaevi gibi evlerde tıkış tıkış turşumsu hayatlar, sürekli anksiyete, "oku evladım oku böyük adam ol hepimizi kurtartttt" kelamları ile 5-6 yaşından beri boğuşmalar. Düşünsenize eşşek kadar insanlar el kadar bebeden medet umuyorlar.

Özellikle biz Y kuşağı bu geçiş döneminde, baby boomer dediğimiz savaş sonrası nesil ile, daha sonradan medenileşmeye çalışan ve Z kuşağını meydana getiren olgular arasında ezildik büzüldük, yok edildik.

Bir aile dostumuzu Almanya'da ziyaret ettiğimizde, 13 yaşındaki kız için yaptıkları şeylere baktığımda öyle bir iç çekmiştim ki... Grand piano almak mı dersin, özel fransızca ve lehçe eğitimler mi dersin, bale mi dersin, sırf matematiği zayıf diye eve gelen özel öğretmenler mi dersin, elinde macbook-ipad, odasında iMac mi dersin ...

10 yaşlarına kadar kardeşleri ile aynı oda da büyümüşler, kız 11. yaşına bastığında artık büyüdü bunlar deyip, ayıracak odaları olmadığından evlerini taşımışlar falan ...

Tabi bizim kulağımıza sivri sinek, saz. Geviş getirerek dinleriz anca bunları. Ne hayatlar var be...

Çocuk açısından odası olması, düzgün bir masa sandalyesi yatağı olması, temiz sıcak bir evde, düzgün beslenebilmesi elbette önemlidir ve gereklidir.

Çocuğun akranlarından geri kalmaması için fiziksel ve kültürel ihtiyaçları asgari düzeyde olsa bile sağlanmalıdır, bu hem ailenin hem devletin görevidir.

Ama çocuk için daha önemlisi, anlaşıldığını hissetmek, ne koşulda olursa olsun sevileceğini bilmek, hata yaptığında onunla konuşabilecek büyüklerinin olması, ebeveynlerinin onu her türlü koruyacağını hissetmek, değerli hissetmek gibi konular daha önemlidir.

Fakir bir ailede doğan çocuk, ilgi sevgi ve şefkatli yol gösterici bir ailede büyüdüyse fakirlikten doğacak eksiklerini bir şekilde giderebilir.

En kötüsü hem fakir, hem ilgisiz, hem bilgisiz, anlayışsız aileler, duygusal ve fiziksel şiddet uygulayanlar.

İlerde durumu düzeltseniz bile anne şefkati görmediyseniz işiniz zor.

Normali o almanyadaki hayat zaten. Her ülkenin standardı her ailenin standardı geliri bütçesi farklıdır. Eğitim seviyesi karakteri bile etkiler çocuk yetiştirmesini. Çok parametre vardır.

Evet onun da baskısı var fakat köle doğurmak isteyenler de var. Akrabamı okutmayıp tarla bağ bağımlısı yaptılar.