Şimdi Ara

Bu sizofreni midir?

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
40
Cevap
0
Favori
1.794
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Her insanoğlu yalnız kaldığında kendi kendine konuşur içinden bazen istemsiz sesli. Benim sorunum ise birileriyle konuşuyormuş gibi davranmam. Kendime söylediğimin farkındayım kendimle olduğumunda ama cümlelerim hep siz şeklinde 'yapamazsınız' 'Nasıl düşünüyorsunuz böyle' gibi daha sonra sinirlendiğimde ki konuşmaların sonunda hep sinirleniyorum küfürler etmeye başlıyorum onlara (yada kendime).BU olay çok küçükken başladı anaokulu zamanlarıydı en azından ilkokuldan önce olduğuna eminim çünkü bir gün anneme gidip arkadaşlarımı tanıştırmıştım isimleride vardır hayali arkadaşlarımın.Annemde bana !böle arkadaşlar üretme dışarda bir sürü çocuk var git onlarla oyna demişti! bunu çok iyi hatırlıyorum.LAkin ben onlardan vazgeçmedim ve sanki bende yer ettiler

    25 yaşındayım, üni. okuyorum, asosyal biri değilim.Sevgilim var gitar çalıyorum yaklaşık 12 senedir.Her türlü faaliyeti yaptım.Bİr çok topluluğa topluma girdim çıktım.Ülkenin 10 şehrinde yaşadım.Amerika ya gittim.Çok şehir değiştirdiğimiz için çok fazla arkadaş değiştirdim.Çekingende değildim hemen kaynaşırdım mahalleyle okulla bu beni girişken biri yaptı.Kısaca böyle bir hayat hikayem var.

    LAkin son 1 senedir yalnız yaşıyorum.Hayatımda öncelikle sevgilim var .Fazla arkadaş ortamına girip çıkmıyorum ve bu konuşmalar artmaya başladı sürekli birileriyle konuşyorum hemde sadece yalnız kaldığımda değil okulda otobüste yürürken cafede .Kendi kendime küfrediyorum durduk yere öğlen banyoda küfrü bastım bina uğuldadı.Korkuyorum.Suan bunları yazarken ellerim titriyor çok özel ama uyku tutmadı .Boşalmam gerekiyor onlara değil gerçek olduğunu bildiğim birilerine aklımı mı yitiriyorum ben NE yapmalıyım?YOksa normal mi bu olan şeyler mi ara sıra. perhiz spor biraz alkol halleder mi

    Sevgiler...







  • Bi doktora git bence
  • Okudum ama ne desem bilemedim
  • Durup dururken sessizliğe mü küfrediyosun, yoksa gerçekten duyduğun bişeyler var mı ? Eğer olmayan kişilerin seslerini duyabiliyosan durum kötü, ama kafanda onların konuştuğunu düşünüp istem dışı tepki gösteriyorsan takıntının bir üst katmanı.Bir nevi tik gibi veya refleks gibi düşün, onların ileri derecesi.. Önüne geçemiyorsan psikolojik destek almanı öneririm.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi TaKo -- 6 Ağustos 2012; 4:37:35 >
  • Okumadım özetlicek varmı
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Cruiser33

    Bi doktora git bence
    Kendi kendine konuşma insanın kendini güvende hissetmesini sağlar. Beynin o an yalnız olduğunu unutmak ister. Farkında olmadan korktuğun ve bu yüzden kendini yalnız hissetmek istemediğin için gayri ihtiyari yapıyor olabilirsin.Nereden mi biliyorum? Ben de öyleydim.
  • Sesli dusunmek vardir. İyidir de aslinda bazen aklimda olmayan bir sey bu sayede zink diye aklima gelir. Mesela hesap yaparken sesli konusurum kendi kendime. Liseyi bitireli seneler oldu ama hala matematik sorulari cozerim ve bunu sesli yaparim..

    Ama, birisiyle muhabbet eder gibi sesli konusup sinirleniyorsaniz bir psikoyatri uzmanina danisin derim.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Nuke General

    Kendi kendine konuşma insanın kendini güvende hissetmesini sağlar. Beynin o an yalnız olduğunu unutmak ister. Farkında olmadan korktuğun ve bu yüzden kendini yalnız hissetmek istemediğin için gayri ihtiyari yapıyor olabilirsin.Nereden mi biliyorum? Ben de öyleydim.

    Alıntıları Göster
    durum dahada ilerlemeden gerekli mecralarla irtibata geçip destek almanızda fayda görüyorum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Cruiser33

    Bi doktora git bence
    Anaa aynı ben Soru cevap şeklinde zıt görüşleri kendimle seslice tartışır bulurum kendimi şikayetçi değilim bir zararı yok.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: TaKo

    Durup dururken sessizliğe mü küfrediyosun, yoksa gerçekten duyduğun bişeyler var mı ? Eğer olmayan kişilerin seslerini duyabiliyosan durum kötü, ama kafanda onların konuştuğunu düşünüp istem dışı tepki gösteriyorsan takıntının bir üst katmanı.Bir nevi tik gibi veya refleks gibi düşün, onların ileri derecesi.. Önüne geçemiyorsan psikolojik destek almanı öneririm.

    Ses duymuyorum.Onlar konuşmuyorlar sadece ben onlarla konuşuyorum.Bugün yapmamamn gereken hareketleri olan olayları vs anlatıyorum dedim ya ben kendime söylediğimi biliyorum ama siz kullanmak istemiyorum.Korkumda bu işte bir gün ses duymak eskiden hoşuma giderdi hayali arkadaşlar ama artık gitmiyor .

    Sadece ben birilerine birşey anlatıyorum.MEsela '100 alrırız bu sınavdan' diyorum ki yarın sınavım var sonra 'hadi lan nasıl alcaksınız' diyorum ben diyorum bunları hep umarım yani


    Cevaplar için tşk ederim




  • quote:

    Orijinalden alıntı: POLEMARCH

    quote:

    Orijinalden alıntı: TaKo

    Durup dururken sessizliğe mü küfrediyosun, yoksa gerçekten duyduğun bişeyler var mı ? Eğer olmayan kişilerin seslerini duyabiliyosan durum kötü, ama kafanda onların konuştuğunu düşünüp istem dışı tepki gösteriyorsan takıntının bir üst katmanı.Bir nevi tik gibi veya refleks gibi düşün, onların ileri derecesi.. Önüne geçemiyorsan psikolojik destek almanı öneririm.

    Ses duymuyorum.Onlar konuşmuyorlar sadece ben onlarla konuşuyorum.Bugün yapmamamn gereken hareketleri olan olayları vs anlatıyorum dedim ya ben kendime söylediğimi biliyorum ama siz kullanmak istemiyorum.Korkumda bu işte bir gün ses duymak eskiden hoşuma giderdi hayali arkadaşlar ama artık gitmiyor .

    Sadece ben birilerine birşey anlatıyorum.MEsela '100 alrırız bu sınavdan' diyorum ki yarın sınavım var sonra 'hadi lan nasıl alcaksınız' diyorum ben diyorum bunları hep umarım yani


    Cevaplar için tşk ederim

    Alıntıları Göster
    Uzman değilim ama Şizofreni olsaydı sanırım farkında olmazdın ama yinede ortada ciddi bir sorun var ve sen bunun farkındasın bence yapman gereken en doğru hareket bir Pisikoloğa/Pisikiyatrise görünmen.

    bu Pisikolog ve Pisikiytrist arasındaki fark neydi hep unutuyorum ?




  • quote:

    Orijinalden alıntı: 42_SeNTeZ_42

    Anaa aynı ben Soru cevap şeklinde zıt görüşleri kendimle seslice tartışır bulurum kendimi şikayetçi değilim bir zararı yok.

    Açıkcası bende bunu hergün bazı anlarda yaparım fakat arkadaş gerçekten anlattığına göre aşırıya kaçırmış.
    bir uzmanla görüşmesinde fayda görmekdeyim.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sherlock

    Uzman değilim ama Şizofreni olsaydı sanırım farkında olmazdın ama yinede ortada ciddi bir sorun var ve sen bunun farkındasın bence yapman gereken en doğru hareket bir Pisikoloğa/Pisikiyatrise görünmen.

    bu Pisikolog ve Pisikiytrist arasındaki fark neydi hep unutuyorum ?

    Alıntıları Göster
    Değilsin merak etme. Olan kişiler bu şekilde davrandıklarının farkına varamazlar ki sorun da budur.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: NuTeRX

    Değilsin merak etme. Olan kişiler bu şekilde davrandıklarının farkına varamazlar ki sorun da budur.

    Alıntıları Göster
    Analdığım kadar değilsin ama ilk önce bi psikatriye sonrada psikologa gitmeni öneririrm ..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: HellLord_gs

    quote:

    Orijinalden alıntı: 42_SeNTeZ_42

    Anaa aynı ben Soru cevap şeklinde zıt görüşleri kendimle seslice tartışır bulurum kendimi şikayetçi değilim bir zararı yok.

    Açıkcası bende bunu hergün bazı anlarda yaparım fakat arkadaş gerçekten anlattığına göre aşırıya kaçırmış.
    bir uzmanla görüşmesinde fayda görmekdeyim.

    Ben arkadaşla %100 aynı durumu yaşıyorum ama.Şöyle diyeyim bu konuda sözü geçen durum için bi ara dedim ki bi psikoloğa falan gidip anlatsam mı sonra bi baktım karşımda psikolog varmış anlatıyorum kendi kendime konuşma durumumdaki endişemiKonudaki arkadaş gibi gaipten sesler duyup milleti keseceğimi düşünmesem de bir sıkıntı olduğunun farkındayım ama zararı yok




  • quote:

    Orijinalden alıntı: NuTeRX

    Değilsin merak etme. Olan kişiler bu şekilde davrandıklarının farkına varamazlar ki sorun da budur.

    Alıntıları Göster
    Hocam bende de şu türlüsü var. Ben de sürekli içimden kendimle konuşurum. Mesela beynimle konuşuyorum. Kendi kendime ulan şu sınavı geçeriz herhalde diyorum sonra ben de geçerim ya diyorum. Ya da hadi şunu da bi atlatak diyorum. Sanki beynimle arkadaş gibiyiz . Psikoloğuma sordum hiçbir sorun olmaz dedi. Tamamen egzotik bir şey dedi Ben de önceden endişeleniyordum ama şimdi endişelenmiyorum zaten bir sorun teşkil etmiyor. Bir de şöyle bir huyum vardır yalnızken toplum arasında arkadaşlarımla filan yaptıklarımı veya yapmayı düşündüklerimi gerçekleştiriyorum istem dışı oluyor çoğunlukla. Mesela içimden bir espri yapmak geçti onu orda canlandırıyorum mesela. Sonra durup kendi kendime nabıyom la ben diyorum sonra unutunca yine aynısı oluyor. Ama dediğim gibi bir sorun teşkil etmiyor. Eğer seni rahatsız ediyorsa veya bir problem çıkarıyorsa bir psikoloğa gitmeni tavsiye ederim. Herkesin böyle sorunları olabilir. Mesela benim abimin de küçükken hayali arkadaşları vardı annem anlatır bazen. O yüzden rahatlıkla git doktora.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: endoplazmikbirkulum*

    Analdığım kadar değilsin ama ilk önce bi psikatriye sonrada psikologa gitmeni öneririrm ..

    Alıntıları Göster
    Gçen yaz okul medikosunda bir pskoloğa gitmiştim.BUdurumdan bahsedim bahsetmediğimi hatırlamıyorum.Büyük ihtimale bahzetmedim zira ozamanlar korkmuyordum bu kadar.Neyse 2. görüşmemiz olmadı ilgisizlikten veya isteksizlikten beni azad etti veya kendini.Çıkarken bişeyim yokmu benim dedim yok dedi ?? Öss zamanlarında da özel bir psikiyatrla konuşmuştum ama ozamanlar çok farklıydım .Şİmdi nere Öss nere

    En iyisi ben Ege üni hastanesine falan gideyim.DOktorda çare olmuyor ki çok ön yargılıyım onlara karşı gözlerimden çok çektim %20 altında görüyorum illet bir hastalığım var.Doğru dürüst bir doktor bulana kadar yarım ömür yedim buda öyle olursa .....




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Real Madrid

    Uzman değilim ama Şizofreni olsaydı sanırım farkında olmazdın ama yinede ortada ciddi bir sorun var ve sen bunun farkındasın bence yapman gereken en doğru hareket bir Pisikoloğa/Pisikiyatrise görünmen.

    bu Pisikolog ve Pisikiytrist arasındaki fark neydi hep unutuyorum ?

    benim bildiğim psikolog psikolojik destek sağlar psikiyatrist ilaçlı tedavi yapar daha ağır vakalar için


    quote:

    POLEMARCH

    dostum sesler duymuyosan kimsenin farketmediği kokular duymuyosan halisünasyon görmüyosan sorun yok sadece kendinle olan konuşmanın dozunu kaçırmışsın bence
    bu durumdan belliki rahatsız olmaya başladın bi psikoloğa git
    + unutma herkes kendiyle konuşur bi ara bende senin gibi yapmaya çalıştım sonra baktım beni rahatsız edicek ondan sonra kendimle senin bahsettiğin gibi konuşmadım sadece düşünüyorum şimdi



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ak Sakalsız Dede -- 6 Ağustos 2012; 5:12:27 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: POLEMARCH

    Her insanoğlu yalnız kaldığında kendi kendine konuşur içinden bazen istemsiz sesli. Benim sorunum ise birileriyle konuşuyormuş gibi davranmam. Kendime söylediğimin farkındayım kendimle olduğumunda ama cümlelerim hep siz şeklinde 'yapamazsınız' 'Nasıl düşünüyorsunuz böyle' gibi daha sonra sinirlendiğimde ki konuşmaların sonunda hep sinirleniyorum küfürler etmeye başlıyorum onlara (yada kendime).BU olay çok küçükken başladı anaokulu zamanlarıydı en azından ilkokuldan önce olduğuna eminim çünkü bir gün anneme gidip arkadaşlarımı tanıştırmıştım isimleride vardır hayali arkadaşlarımın.Annemde bana !böle arkadaşlar üretme dışarda bir sürü çocuk var git onlarla oyna demişti! bunu çok iyi hatırlıyorum.LAkin ben onlardan vazgeçmedim ve sanki bende yer ettiler

    25 yaşındayım, üni. okuyorum, asosyal biri değilim.Sevgilim var gitar çalıyorum yaklaşık 12 senedir.Her türlü faaliyeti yaptım.Bİr çok topluluğa topluma girdim çıktım.Ülkenin 10 şehrinde yaşadım.Amerika ya gittim.Çok şehir değiştirdiğimiz için çok fazla arkadaş değiştirdim.Çekingende değildim hemen kaynaşırdım mahalleyle okulla bu beni girişken biri yaptı.Kısaca böyle bir hayat hikayem var.

    LAkin son 1 senedir yalnız yaşıyorum.Hayatımda öncelikle sevgilim var .Fazla arkadaş ortamına girip çıkmıyorum ve bu konuşmalar artmaya başladı sürekli birileriyle konuşyorum hemde sadece yalnız kaldığımda değil okulda otobüste yürürken cafede .Kendi kendime küfrediyorum durduk yere öğlen banyoda küfrü bastım bina uğuldadı.Korkuyorum.Suan bunları yazarken ellerim titriyor çok özel ama uyku tutmadı .Boşalmam gerekiyor onlara değil gerçek olduğunu bildiğim birilerine aklımı mı yitiriyorum ben NE yapmalıyım?YOksa normal mi bu olan şeyler mi ara sıra. perhiz spor biraz alkol halleder mi

    Sevgiler...



    Biz boşalıyorum



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi 4Bonzai -- 6 Ağustos 2012; 5:11:31 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Lance尺

    Hocam bende de şu türlüsü var. Ben de sürekli içimden kendimle konuşurum. Mesela beynimle konuşuyorum. Kendi kendime ulan şu sınavı geçeriz herhalde diyorum sonra ben de geçerim ya diyorum. Ya da hadi şunu da bi atlatak diyorum. Sanki beynimle arkadaş gibiyiz . Psikoloğuma sordum hiçbir sorun olmaz dedi. Tamamen egzotik bir şey dedi Ben de önceden endişeleniyordum ama şimdi endişelenmiyorum zaten bir sorun teşkil etmiyor. Bir de şöyle bir huyum vardır yalnızken toplum arasında arkadaşlarımla filan yaptıklarımı veya yapmayı düşündüklerimi gerçekleştiriyorum istem dışı oluyor çoğunlukla. Mesela içimden bir espri yapmak geçti onu orda canlandırıyorum mesela. Sonra durup kendi kendime nabıyom la ben diyorum sonra unutunca yine aynısı oluyor. Ama dediğim gibi bir sorun teşkil etmiyor. Eğer seni rahatsız ediyorsa veya bir problem çıkarıyorsa bir psikoloğa gitmeni tavsiye ederim. Herkesin böyle sorunları olabilir. Mesela benim abimin de küçükken hayali arkadaşları vardı annem anlatır bazen. O yüzden rahatlıkla git doktora.

    ben de aynı senin gibiyim bi sebebi yok değil mi bu durumun




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.