Şimdi Ara

Başka bir şehirde yeniden başlamak

Bu Konudaki Kullanıcılar:
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
7
Cevap
0
Favori
1.447
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Kafamı çok kurcalıyor şu sıralar.

    İstanbulda yaşıyorum. Güzel bir işim yok, yaptığım işte mutlu değilim, asgari ücretin altında çalışıyorum.

    Gönlümü birisine bağladım, deli gibi sevdim. Yüz üstü bırakıldım.

    Artık sabahları uyanıp işe gitmek istemiyorum. Evde durmak istemiyorum, dışarı da çıkmak istemiyorum. Dört duvar üstüme üstüme geliyor.

    Kötü bir alışkanlığım yokken, şimdi iyi bir alışkanlığım kalmadı. Kitap okuyan, kendini geliştirmeyi seven ben, şimdi eve nasıl girdiğimi hatırlamaya çalışıyorum.

    Bugün hangi gün haberim bile yok. Çok unutkanlık başladı. Cebime koyduğum parayı bile unuttuğum oluyor.

    Arkadaş çevrem sağlam insanlarla dolu. Fakat onlarla otururken bile eğlenemiyorum. Şu anda dünyanın öbür ucunda bir festivalde olsam bile eğlenemeyeceğim.

    Madem diyorum Hayri yapamıyorsun buralarda, tatile gidiyorum diye memleketine git. Orada işe başla, ailene de iş buldum de, köyde dedenlerde kal diyorum kendi kendime. 3 5 ay çalışır kafanı tazeler, dönmek istersen dönersin diyorum. Fakat gidebilmem için hiç bir birikimim yok. Dün itibari ile 0a düştüm. Ne cebimde, ne banka hesabımda 1 lira dahi yok. Bu paraların hepsi kötü alışkanlıklara gitti.

    Benim durumumda olup başka bir yerde kendi ayakları üstünde duran abimlerimden, kardeşlerimden önerilerini bekliyorum. Bana bir yol gösterin.

    Gece saat 1.08 ben bu yazıları yazarken. Yarın iş var, gitme hevesim yok. Tuttuğum şarjlı vidalama, çekiç, hilti üstüme üstüme geliyor sanki.

    Bu ay sonuna kadar birikim yapıp, herkese tatile gittiğimi söyleyerek vedalaşıp uzun bir süre gelmemeyi planlıyorum. Arkamda dağ gibi ailem var. Abim olsun ablam olsun her türlü destek çıkarlar. Fakat ben kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum. Ya batarım, ya çıkarım.

    Geceleri uyumuyorum, gündüzleri kalkamıyorum. Ruh gibiyim. Göz altlarım çöktü. Bakışlarım çok soğuk. Dışarı çıkıyorum, aynı mahalleyi 15 kere geziyorum. Çok kilo verdim.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >







  • Hayatın trüblansa girmiş kardeşim, sen acilen yaşadığın şehri değiştirmelisin, o atmesferden çıkmalısın, yoksa kendi kendi yitip bitireceksin ve yakında saçın sakalın beyazlamaya başlıycak.
    Mesleğin varsa, farklı bir şehir ilanlarında iş araştır, çalışamam edemem diye düşünme, fabrika filan bile olsa ufaktan çalışmaya başla
    Uygun birşey bılursan, eşyalarını götür ve oraya yerleş, ilk başlarda birazcık zorlanırsın ama yavaş yavaş eski mutlu günlerine tekrar kavuşacak, hayatının normale döndüğünü göreceksin.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Olduğun yerden uzaklaşmak seni daha da kötü yapması ihtimalini düşünüyor musun? Bence olduğun yerde kendine çeki dğsen ver daha mantıklı. Çünküvnereye gidersen git sorunların peşinden gelecek

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • antalyaya filan git bari en azından eğlenirsin sürekli
  • Nickten anladığım kadarıyla Trabzonlusun.
    Cennet gibi memleketin var.
    Şuan çalıştığın iş alanı ile ilgili ordada iş bulursan ya da başka sektörde iş bulabilirsen en iyisi Istanbul karmaşasından uzaklaşmak.

    Hemde ailenin yanına gidersin en güzeli.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Lincoln Burrows. -- 21 Kasım 2019; 0:44:38 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Asgari maasa is bulabileceksen acilen gitmelisin İstanbuldan, dusuk maasa yasamak icin cok kotu bir yer burasi. Ben evde yemek yemememe (kahvalti ve oglen yemegi iste yiyip aksam yemiyorum) ve 3500 lira almama ragmen zorlaniyorum burada, ayni maasa baska sehirlerde yasayan tanidiklarim cok daha rahat yasiyor, yeniyildaki ilk gercek zami bekliyorum. İnsani kosullarda yasamak icin en az 5000 lira maas gerekiyor burada.

    İnsanlar 2000 lira maasla aile gecindiriyor diyecek arkadaslar yazmasin lutfen, insani kosullar diyorum, ise gidip gelmek icin gunde 4 saat harcayip, asla disari cikamayip, asla eglenemeyip, asla para biriktiremeyip her ay nasil kira odeyecegim diye dusunmek insani kosul degil sadece hayatta kalmak oluyor. Hakaret etmeden duzgun sekilde konuyu tartismak isteyen olursa tartisiriz, ama hayatim boyunca İstanbul'da yasadim, soyle soyle yapsan hayat ucuz aslinda demeyin, yeterince biliyorum fiyatlari.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Yirikalische -- 21 Kasım 2019; 9:3:0 >
    < Bu ileti DH mobil uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.