Şimdi Ara

bana önem veren 1 tane insan yok

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
16
Cevap
0
Favori
1.273
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Çok acı bi durum arkadaşlar. Zaten 2-3 arkadaşım var, hiç biri doğum günümü hatırlamaz, hatırlasada önemsemez çünkü değer vermezler. Zaten 1-2 haftadır dışarı çıkmıyorum çünkü çıkabileceğim arkadaşım yok. 2 tanesi uzakta oturuyor, çağırınca üşeniyorum falan diyorlar, birini ben aramasam 40 yıl arayıp sormaz, niye böyle oldu niye bu duruma geldim bilmiyorum. KİMSE ya KİMSE bana değer vermiyor. Kız arkadaşım zaten olmadı, umrumda da değil şu an kız arkadaş falan zaten normal sosyal hayatım yok. Üniversiteden arkadaş edindim 1 tane(son senem zaten) adamın liseden tayfası var onlarla takılıyor full onlada dışarı çıkma gibi bi şansım yok. Aşırı yalnız ve önemsiz hissediyorum. Discorda giriyorum konuşabileceğim 1-2 kişi var, onlarda bu arkadaşlarım zaten, beni online görseler bile yazmıyolar çünkü konuşup konuşmamak umurlarında değil. Ayrıca hepsinin 1 tane çok yakın arkadaşı var benleyken sürekli onlar hakkında konuşuyorlar, diyorum lan 1 kişi yok benle böyle yakın olan. Şu kısacık hayatta kimse tarafından değer verilmemek ne biliyim çok koyuyor. Şu an ölsem yer yüzünden silinsem kimsenin hayatında bi eksiklik olmaz buna eminim(ailem dışında). Depresyona girdim bu yüzden iyice batıyorum. İnsanlar diyo yok kimseye ihtiyacın yok, yok kendi kendi mutlu olmayı bil falan filanda yok abi, kendi kendine bi süreden sonra bıkıyosun yani sosyalliğe, aidiyet duygusuna ihtiyacım var. Telefonum bomboş kimse mesaj atmıyor arayıp sormuyor, dertlerini paylaşmıyor, insan değilmiyim ben anlamadımki. Ve işin acı tarafı ben deniyorum, ben arıyorum, soruyorum, insanlarla buluşmak istiyorum ama geri dönüş yok asla. E ben deniyorsam ve olmuyorsa nasıl olacak bu iş? Denemesem zaten sonsuza kadar yalnızlık içinde sürünücem. He birde yeni arkadaşları bul falan diyorlar, yeni arkadaş ediniyorum adam diyo benim şöyle bi arkadaş grubum var birbirimizi 10 senedir tanıyoruz çok yakınız, şuraya gittik bunu yaptık falan filan. Sonra sus pus, o adamla ben ne kadar vakit geçirirsem geçireyim beni o arkadaş grubuna almıyor. Üniversitedeki arkadaşım mesela. Adamla baya samimiyiz, fakat arkadaş grubunun olduğu bi discord var, beni oraya çağırmıyor çünkü adamlar kemikleşmiş artık, birbirinin içini dışını biliyorlar yanlarında yabancı istemiyorlar ihtiyaçları yok. Şu yaşta tanıştığım herkesin kurulmuş kemikleşmiş arkadaş grubu var




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 14 Ocak 2021; 13:42:45 >







  • Sıfırdan bir ortama girersen, yeni bir sosyalleşme olanağın olur biliyorsun değil mi? Herkesin kemikleşmiş ortamının olduğu discord dediğin alan; zaten insanların samimileştikten sonra oda kurdukları bir yer..

  • trustem.111 kullanıcısına yanıt

    problemim bu hocam işte, kimse beni ortamına davet etmiyor, bu yüzden sosyalleşemiyorum

  • quote:

    Orijinalden alıntı: Monoman

    problemim bu hocam işte, kimse beni ortamına davet etmiyor, bu yüzden sosyalleşemiyorum

    Ben de onu diyorum hocam, sen neden başkalarından davet bekliyorsun ki? Ya diğer insanlar da davet bekliyorlarsa?

  • Ailen dışı kimse sana değer vermeyecek bir şey bekleme

  • Öncelikle sana senden başka kimse değer vermez.Aileyi geçtim bu koca Dünya'da senin iyiliğini senden başka kimse düşünmez.İlk önce bunu hazmetmen lazım.Dahası arkadaşın yoksa muhtemelen sana uygun bir ortamda değilsindir ya da yanlış kişilerle arkadaş olmaya çalışmışsın demektir.Mesela onların senin yerine tercih ettikleri insanlar nasıl?Sana benziyorlar mı?Onlarla buluştuklarında neyin muhabbetini yapıyorlar?Bu gibi gözlemlerle zaten arkadaş olmaya çalıştıklarının nasıl insanlarla arkadaşlık yaptıklarını öğrenmiş olursun.Muhtemelen düşünce yapın onlarla uyuşmadığı için yakın arkadaş olamıyorsun.Bu nedenle yanlış ortamda ve yanlış insanlarla arkadaş olmaya çalışıyorsundur dedim.


    Sana tavsiyem kendine değer ver,kendini geliştir ve kimseyi de bu kadar dert etme.Doğum gününü kutlamayan insanlarla arkadaş olmaya neden çalışıyorsun ki?Belli ki sana değer vermeyen tipler...Sana değer vermeyen tiplere kendini zorla benimsetmeye çalışmayı bırak.Bir iki insan gibi dışarı çağırırsın baktın bahane üretiyor anında ona yol vermen gerekir.Sen üstlerine gittikçe sana olan saygıları da yok olur.Bu nedenle sen aradığın halde aramayan,seni merak etmeyen,ilgilenmeyen insanları sende umursama.


    Zaten emin ol.Böyle davranır ve bunu yaşam kuralı haline getirirsen dahası sana uygun insanlar ararsan kısa sürede yakın arkadaşların olur.Kural basit.Seni umursamayan tiplere anında yol vereceksin.





  • Long Nightt kullanıcısına yanıt

    Hocam şöyleki ben bi ara çok zor bi dönem geçirdim, orta okul sondan üniversite 2 ye kadar falan depresyondaydım baya bi. Babamı kaybetmiştim ailevi problemler falan derken içime kapandım, aşırı kilo aldım falan filan. Hayatımın uzuuun bi dönemini anti sosyal ve bilgisayar başında geçirdim. Orta okul arkadaşlarımla tamamen koptum, mahalle arkadaşım vardı 1-2 tane onlarla da koptum, nadirde olsa çağırırlardı hiç çıkmazdım, kimseyi görmek istemiyodum çünkü. Yaşıtım kuzenim vardı, o da bana yardım etmeye çalıştı bi süre(arkadaşlarıyla buluşurken benide bazen çağrırdı, gitmezdim) en son pes etti, zaten pek uyuşmuyorduk onlada, ben bilgisayarda oyun oynamayı seven biriyim o ise dışarda arkadaşlarıyla bira içerken arabesk müzik dinleyen biri. Liseden sadece 2 tane arkadaşım vardı, hala konuşurum fakat işte hani öyle lise dostlukları vardır ya bin tane anın vardır, öyle bişi değil. Sadece öyle muhabbet sohbet ederiz, gider bi kafede oturup dağılırız haftada max 1 kere. Genelde 1 tanesiyle buluşabiliyorum zaten hani derin bi ilişkim yok onlada. 1 tane yakın arkadadaşım dediğim biri var. 6 senelik arkadaşım işte. Hobilerimiz falan uyuşur fakat pek arkadaşlık kavramına önem veren biri değil. Kimse olmasada olur falan kafasında. Arayıp sormaz, discordda online gördümü yazmaz anca ben yazarsam konuşuruz. Değişik biri, ayrıca bi kaç kere beni kuzenine satma olayları oldu, tam buluşacakken kuzeni çağırıyo mesela onun yanına gitti, sinemaya gitmek için program yapmışık yine kuzeni çağırınca ben gelemicem diyip onun yanına gitti tekrardan falan, aram soğuyor gitgide onlada. Üniden bir arkadaşım daha var samimi olduğum. Ara sıra yazar eder fakat onlada sürekli konuşamıyorum, kendi arkadaş gurubu var onlarla takılıyo full. Yine yalnızım yani. Başlarda umrumda değildi, yalnızlığı isteyen taraf bendim fakat yaş ilerledikçe boşluğa düştüm. Bi baktımki millet arkadaş gruplarını kurmuş, hiç biri yalnız değil, sürekli bi aktivite yapıyorlar herkes hayatını yaşıyor. Bense bütün gün evdeyim, yaş 22 oldu gençliğimin son demlerindeyim fakat hiç bişey yapamıyorum, yapmak içimden gelmiyor artık. Son 2 senedir değişmeye çalışıyorum, arkadaş edinmeye çalışıyorum fakat benim gibi kimseyi bulamadım, bu yaştan sonrada bilemiyorum nasıl bulucam zaten


    he bu arada değişmeye çalışıyorum derken şunları yaptım ve yapmayı denedim,

    normal kiloma düştüm, 50 kilo civarı bişey verdim, tek hayatımda olumlu giden şey bu oldu

    eski arkadaşlarımla iletişim kurmaya çalıştım, aradım sordum mesaj attım fakat geri dönüşleri pek sıcak olmadı, bende pes ettim

    var olan arkadaşlarımla iletişimim güçlendirmeye çalıştım, onlar aramasada ben aradım, mesaj atmasalarda ben attım bu da pek bi işe yaramadı, hala telefon rehberimi açtığımda çağırabileceğim adam akıllı kimse yok

    bu kadar :D




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Monoman -- 16 Ocak 2021; 16:7:55 >




  • Hocam hiç değilse discord hesabınız var, bu bile bi sosyallik belirtisidir. 


    Benim ise ne instagram, ne facebook, ne twitter, ne de discord hesabım var,


    Ot gibi yaşamaya devam ediyorum, umarım bu "Ot" hayatı sonlandıracak cesareti bulabilirim birgün. 

  • +11111111111111111111

  • Yaş kaç kardeşim hangi şehirdesin?
  • 22, 23 olacagım istanbuldayım hocam

  • Monoman kullanıcısına yanıt
    Ekledim seni 👍
  • kabul ettim hocam 

  • Gerekte yok zaten. Kendi istediğini yapıyor istediğin gibi yaşıyor musun?


    Kendi paranı kazanıyor kimseye borçun harcın minnetin olmadan hayata devam ediyor musun?


    Eğer durum böyle ise bir sorun yok demektir.

  • Spor yapmaya başlasan, spor salonuna gittiğinde erkekler birbiriyle kankaya bağlıyor. Biz kadınlarda pek böyle bir durum yok.


    İnsanları sen davet et bir yerlere, sen teklif et. Her zaman pozitif ol. İnsanlara derdini pek anlatma. Yakın olmadığın sürece. Dediğin gibi yalnız olmaz. Çaba göstermen gerekiyor. Bahane bulma, çözüm bul. Sen teklif et, ben de geleyim diye. En fazla ne olabilir?


    Bir de bu konudan çok fazla muzdaripsen psikolağa gidebilirsin.

  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.