Ateizmden Kurtuldum

Sonunda o boşvermişlikten, depresyon dolu günlerimden kurtuldum.Kafamda kurduğum materyalist evrenin toplumdaki çoğu şeyi açıklayamadığına karar verdim.Tesadüfle açıklanamayacak kadar çok olay dönüyor dünyamızda; örneğin;"kahve falları" özellikle Azerbaycan kadınlarında büyük bir medyumluk seziyorum kadınların baktığı fallar %70-80 tutuyor. Veya bazı insanların gördüğü rüyaların gelecekteki bazı olaylara işaret etmesi ve gerçekten de gerçekleşmesi. Sıfır kanıta rağmen en naturalist insanın bile uzaylılar konusunda bir inancı olması da beni çelişkiye sokmuştur.Görmediğin için olmadığına kanaat getirmiyorsan aynısını neden tanrı için yapmıyorsun? Özellikle bu evren için uzaylı zorunlu varlık değilken bir bilinçli varlığın olması yüzdesel olarak daha zorunludur.Çünkü ihtimallere olasılıklara tesadüflere inanacağımıza tasarlanmış bir evren düşünmek daha mantıklı geliyor.

Tebrik ediyorum. Sonunda kafası çalışan tutarlı biri.

En basitinden evrendeki her şeyin yapıtaşını oluşturan periyodik tablodaki elementleri düşün. Hepi topu 118 element var her birinin belirli sayıda kuralı var. Bunların böyle olmasını biri/bir şey tercih etmiş olmalı.

Kahve falından sonrasını okumadım

Ne alaka? O elementlerin çoğunun atom numarasını değiştirsen hiçbir şey değişmez. Garip bir örnek olmuş.

Genelde insanlar doğanın dengesiyle ile ilgili örnekler verir, ama o da saçma. Doğal dengelerin oluşması sihirli bir şey değil. Bir ormana 10 tane yeni bi egzotik örümcek türü salsan o denge hemen bozuluyor, bir süre sonra da yeni bir denge oluşuyor.

Şehrin ortasına bir alet koysan, kel insanların ömrünü 4 te 1 ine indiriyor olsa, bir yerden sonra doğal seçilimle kel insan kalmaz ortada. Sonra çıkıp Allah'ın hikmetine bak, kelleri öldüren bir alet var, ama bizim insanımızda kellik yok der miyiz?

Henüz bilgimizin yetersiz olduğu, aklımızın kapasitemizin almadığı olaylar olabilir ama her şeyi bilmememiz, bildiğimiz gerçekliğe aykırı fikirleri de doğru kılmıyor ki hemen doğaüstü olaylara mı sığınacağız. Açıklayamadığımız kavrayamadığımız durumları, evreni anlamaya, tanımlamaya çalışırken bilmediğimiz çözemediğimiz boşlukları garip şeylere "kesin olarak" inanarak mı dolduracağız. Salt akıl yürütmeyle, nedensellikle tanrı hakkında kesin sonuçlara varmak zaten hiç doğru gelmiyor. Şu kadar element var, kural var, hassas ayar işte kesin bir yaratıcı yapmış olmalı ne dayanarak ama? Tanrı hakkında hiçbir somut kanıt yok ki. Ben mesela uçuk kaçık fikirler, uzaylılar falan hakkında düşünmeyi severim varsayımsal olarak ki bunlar bile müdaheleci bir tanrı, tasarlanmış evren, cinler periler, fallar, büyülerden daha mantıklı geliyor bana aksine. Evrenin varlık nedeninin bizim olduğumuz düşüncesi ise büyük bir kibir örneği bana göre, insan merkezli bakış açısı. Buna göre dünyayı evrenin merkezine aldık, nereden geldiğimizi unutup özel olarak tüm canlılardan da üstün yaratıldığımızı da kabul ettik. Peki kim bu yaratıcı, hangi tanrıdan bahsediyoruz o da belli değil tanrının varlığına yönelik argümanlar hangi tanrı tanımını doğrular. Kimin tanrı tanımını kabul edeceğiz, bu tanımlarının da hepsi insan aklının ürünü değil mi? Ben örneğin sonsuz evrene ve olasılıklara, tesadüflere kesin olmasa da inanmayı tercih edebilirim çünkü bir noktada verilerden, deneylerden kaynaklı çıkarımlar da bulunuyor, bir gün kanıtlanırsa da bunlar sayesinde olacak metafizik inançlardan değil bu şekilde evreni açıklayamayız.

Tesadüfler konusunda ise eğer sonsuz evrenler varsa her türlü fizik kanunu ve doğa kuvvetlerinin olası sonsuz farklı kombinasyonu düşünün. Bu evren kümelerindeki birçok evren muhtemelen bomboş olur çünkü içlerinde hayatı meydana getirecek şartlar olgunlaşmamıştır. Bazıları ise sonsuz kombinasyon olduğundan "ihtimaller, olasılıklar, tesadüfler" yani şans eseri, hayat meydana getirmeye tam uygun olur. Bizim gibi canlılar, sadece onlara uygun olan hayat şartlarının geliştiği evrenlerde var olabilir, dolayısıyla evrenimizi hayat için bu kadar uygun bulmamız sandığımız kadar şaşırtıcı değil diye düşünüyorum.

Sonsuz sayıdaki dünyalardan birinin bizim dünyamız olması çok normal, kendimize "özel" diyebilir miyiz bu durumda? Bizim gibi yaşam biçimlerinin olabileceği sonsuz sayıda evren varsa ve bu evrenlerin bazılarında yaşam kaynıyor bile olabilir. Ben evrenin başlangıcı için, o koşulların oluşmasını varsayımsal olsa bile hassas ayar gibi kavramları sağlayan şeyin ezelden beri devam eden bu değişim, dönüşüm ve sonsuz olasılıklara bağlıyorum. Tasarımcıya, bilinç bir varlık tarafından yaratılmaya ihtiyaç olmayabilir gayet ancak tamamen de reddetmiyorum belki bunlar saçmalıktır ve başka bir şey vardır ama o şeyin dinlerdeki tanrı olduğunu hiç sanmıyorum, inanmıyorum diyebilirim kesin olarak.