'Asla mutlu olamayız, mutluluklar geçicidir' düşüncesinden nefret ediyorum.

Asla istediğimiz kişi olamayız bu hayat bizi hep ezecek tarzı aptal aptal düşüncelerden tiksiniyorum. Gerçekten bıktım.

Niye olmasın? Neden mutlu olamayalım? Neden istediklerimizi genel olarak gerçekleştiremeyelim?

Saçma sapan bir şey. Hayır arkadaş ben bunu kabul etmiyorum ya. Bu gerizekalıca umutsuzluğa düşmek istemiyorum, düşmeyeceğim.

Ben insanın kendisini düzeltebileceğine inanıyorum. Ben kendimi toparlayabilirim. Ben robot değilim. Tek kalıplı bir canlı değilim ben.

Evet hayatta her istediğim olmayacak illaki düzeltemeyeceğim şeyler olacak ama karalar bağlamanın hiçbir anlamı yok.

Ben bu saçma düşünce biçimini kabul etmiyorum. Evet %100 bir şeyler yapamayız ama %20 i %45 e 50 e 60 a getirememek için hiçbir sebep yok.

Bu şerefsiz herife de kafam girsin. Tam dayaklık bir gerizekalı.

Ben umutsuzluğa düşmeyeceğim.

Düşünsel olarak gelişmiş insanlar için geçerli bu dostum, cehalet mutluluktur.

Haddini bil arthur şoparhayer sen 15 temmuzda nerdeydin he ??!?

bir kast sistemi var işte bozmadan ne yapıyorsan yap nasıl mutlu olcan haberlere bakmıyor musun

bana bi tane güzel bir şey söyle

her şeyde s**mışız