Biliyor musun, yine bu kentin sokaklari islak... Bulutlar agliyor, bense onlara eslik ediyorum, agladigimi kimseler fark etmiyor... Sirilsiklamim ve en çocuk halimle üsüyorum...
Böyle bir yagmurlu gecede çikip gelmistin. O andan sonra yüregime sakladim, her solukta duyabilmek için seni.
Basimiz yoktu bizim, sonumuz da olmayacak. Bir anda basladik. Dokunan kadar dokunulanin da sarsildigi o an boyunca yasadik seninle askin tüm evrelerini; tüm umudunu, sefkatini ve firtinalarini. Tek bir dokunusta bir büyük sirri paylasarak yasadik o muhtesem kavusmayi ve hemen ardindan kahreden o ayriligi.
Ben sana yenik düstüm...
Sensizlik çok kalabalik geliyor yüregime; tasiyamiyorum.
Öyle birsey ki bu; yagmurlarla birlikte agliyorum sana, bana... Yüregime katiyorum seni katabildigim kadar. Ruhum bembeyaz perdenin arasindan siyrilip senin karmakarisik hayalinle dolasiyor sensiz gecelerimde. O zifiri karanlikta dualar ediyorum. Kendime bile dilemedigim dileklerle sürüyorum seni aydinliga.
Tükenmiyecektik... Tükenmiyecektim...
Bogazim dügüm dügüm. Bu öyle birsey ki; acilarin en kahirlisi. Ve ben kahroluyorum..
Söylesene. Sen benden Vazgeçebildin mi?
Oysa derdim ki; benim kirilgandir umutlarim... Biliyorum ki uzaga atarim yakinima düsersin... Bu kadar yakinima düsecegini nerden bilirdim.
Ve bil ki çok sevdim seni kisa bir zamanda; bu lanet olasi mesafelere inat...
Yaw bende duygu yok bea okudum ve sıkıldım bana mafya kan lazım TAK TAK TAK "aha kafası yarıldı"
güzel bir şiir.. kaynak neresi şadan ?
kaynak hotmail desem www.vazgectimsenden.com ..arkadaslar uye olun cok gusel seyler gonderıyolar.sımdı bı den daha gonderıyorum..ıstek uzerıne..Acharad sen kasındın
Biliyor musun?
Evet artık biliyorum
Hayati Iskalama Lüksün Yok Senin
Bir ask için yapabilecegin her seyi yaptigina inaniyorsan ve buna ragmen hala yalnizsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasina koymustur ve yaptiklarin onun dudaginda hafif bir gülümseme yaratmaktan baska hiçbir ise yaramayacaktir.
Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazirdir. Hani agzinla kus tutsan "Bu kusun kanadi neden beyaz degil?" diye bir soruyla bile karsilasabilirsin.. iki ucu keskin biçaktir bu isin. Yaptiklarinla degil yapmadiklarinla yargilanirsin her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. Iyi halin cezanda indirim saglamaz.
Sen, "Ama senin için sunu yaptim" derken o, "sunu yapmadin" diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karsiliginda mutlaka baska bir iddiayla karsilasacaksindir. Üzülme, sen aski yasanmasi gerektigi gibi yasadin.Özledin, içtin, agladin, güldün, sarkilar söyledin, düsündün, siirler yazdin. "Peki o ne yapti" deme. Herkes kendinden sorumludur askta. Sen askini doya doya yasarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yasiyorsa, ve bu eksikligi bildigi halde tamamlamak için ugrasmiyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayati iskalama lüksün yok senin. Onun varsa, birak o lüksü sonuna kadar yasasin.
Her zamanki gibi yasayacaksin sen. "Acilara tutunarak" yasamayi Ögreneli çok oldu. Hem ne olmus yani, yalnizlik o kadar da kötü bir sey degil. Sen mutlulugu hiçbir zaman bir tek kisiye baglamadin ki.... Epeydir eline almadigin kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmedigin sokaklarinda gezip yeni yasamlara tanik olmak da keyif verecek sana.Yine içeceksin rakini baligin yaninda. Üstelik diledigin kadar sarhos olma özgürlügü de cabasi....
Sen yüreginin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acitsa da içini unutma; yasadigin sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüregini ve yüreginde tasidigin sevda duygusunu. Elbet bitecek günese hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetisen ciliz ve minik bitkiler degil, günesin çiçekleri dolduracak yüregini... NAZIM HIKMET
Buraya Kadarmıs...
Demek her sey buraya kadarmis. Birazdan son kelimeler dökülecek dudaklardan, sonrasinda sahte bir sarilis, demirden daha soguk bir öpücük ve her sey bitecek.
Giderken sen, ben yüregim ellerimde, buz gibi seni seyredecegim, karanligin içinde kaybolana kadar. Sonra agir adimlarla yüremeye baslayacagim. Attigim her adim beni senden biraz daha uzaklastiracak... Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni çagiracagim.
Yolum bir meyhanenin önünde son bulacak. O mahur beste çalarken aklima sen geleceksin. Tüm kadehler senin serefine kalkacak... Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni içecegim.
Bir sigara yakacagim, her nefeste seni çekecegim cigerlerime. Gökyüzüne bakarken ben, bir yildiz kayacak. Aklima sen geleceksin... Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni anacagim.
Ölümü düsünecegim sonra. Her seye son vermeyi. Ama gülüslerin gözlerimin önünde ya geri dönersen diye cesaret edemeyecegim... Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni yasayacagim.
Elim telefona gidecek. Önce belki sesini duymak ama sonrasinda sana bagirmak, haykirmak isteyecegim. Belki korkudan belki gururdan arayamayacagim. Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni duyacagim.
Dostlarim "Neden?" diye soracaklar. "Neden gitti?" Verecek bir cevap bulamayacagim. Bildigim tüm kelimeler sanki seninle beraber gitmis olacak. Iki damla yas akacak gözlerimden, her damlada seni görecegim.
Iste senden kalanlarla, seni kaybettigim yerde, burdayim. Gözlerimden süzülüyor damlalar, her damlada sana yeniden asik oluyorum..
Sana simsiki sarilmak istiyordum... Ah bir görsem, bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek... Nasil olsa aliskinim ya seni görmemeye, galiba böyle de basarabilirim...
Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildigim yazmak oldugundan yine yaziyorum iste! Seni daha önce de yazmistim ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde, içimde bitirerek yaziyorum, yada bitirmek isteyerek... Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum.
Dünyalari etrafinda döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz "bir tanemmm" olmustun sen... Öyle ya; Sen bir taneydin; Esin benzerin yoktu yeryüzünde, Yoktu Sen Kadar Güzel Güleni!
Ne kadar gerçeksen o kadar yalandin... Ve ben her seferinde en bastan basladim... Yeniden bir sondayim ama bu kez yeniden baslayacak gücüm yok... Ben senden vazgeçmek istiyorum!
Herkes gibi biri olmani yada hiç kimse olmani istiyorum... Sesini duymak için telefonlara sarilmaktan vazgeçmek, ismini duydugumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasindan kurtulmak istiyorum... Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen...Zaten kolay olan ne vardi ki benim için; SANKI SENI ÖLDÜRMEMLE SEVMEM ARARSINDA HIÇBIR FARK YOKTU.... Ve ben hep sevgim yüzünden cezaliydim...Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,yeni çikan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarili kalmak,sadece ama sadece bir kez olsun sana sarilip uyumak, bir sabah gözlerimi açtigimda yanimda seni bulmak isterken, sen sevgimle utanmami sagladigin için galiba gerçekten "bir taneydin"!
Iste bu yüzden imkansizligina hep inandim! Ben yalniz kalip seni düsünmeyi deli gibi sever oldugumda, sen benim her seyim oldugunda ben senin için hiç yoktum... Bu yüzden yalnizliklarim, aglamalarim, özlemlerim canini hiç acitmadi.Benim tarafimdan sevilmek belki de hayatinda önemseyecegin en son seydi...
Keske kendi dünyamda bir zamanlar seni sevdimden hiç bahsetmeseydim Sen beni hiç sevmedin! Ben Seni Seviyorum dedigimde Seni Seviyordum! Ben Seni Özlüyorum dedigimde Seni Özlüyordum. Ben Senin Için Ölürüm Dedigimde ben senin özleminden zaten ölüyordum...
Ve Ben Simdi Senin Hayatindan Gidiyorum!
Ben Kaybettim... Sen Kazandin! Artik sesimi duymayacaksin...
Sana simsiki sarilmak istiyordum, kokunu içime yillarca bana yetecek kadar çekerek, sana simsiki sarilmak istiyordum.... Gelmedin!