Şimdi Ara

intihar düşüncesi

Bu Konudaki Kullanıcılar:
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
79
Cevap
3
Favori
6.657
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
80 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1234
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • burada birkaç gündür intiharla ilgili başlıklar ve yorumlar görüyorum. ben psikolog olmadığım için kimseye bir şey söylemeyeceğim ama eğer gerçekten böyle düşünen varsa aranızda psikolojik destek için 153'ü arayabilir onlar da size en yakın psikolog / psikiyatrla randevu oluşturacaktır. ya da devlet hastanelerindeki tüm psikoloji / psikiyatr hizmetleri ücretsiz. eğer gerçekten düşünüyorsanız bu mesajımın bir değeri belki olmayacaktır ama lütfen destek alın. eğer gerçekten düşünmeyip ilgi için böyle şeyler yazıyorsanız yapmayın. depresyon, intihar düşüncesi ve anksiyete tarzı şeyler şaka malzemesi olmayacak kadar ciddidir ve insana yaşattığı acılar fiziksel acılardan daha beterdir. şaka yapmak için böyle hassas konuları seçmeyin.

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >



  • Gençler halinize şükredin pes etmek yok geçen sene sınava 3 ay kala annemin cilt kanseri olduğu haberini aldım yıkıldım resmen . Allah'a şükür annem atlattı Ekim ayı gibi ve kendime söz verdim annem için yapacağım çünkü benim stresim onlara yansımıştı geçen sene belki de benim yüzümden olmuştu . Parçaladım bu sene kendimi hasta oldum yine de devam ettim hayatın sonu değil hedefi olanlar illa ulaşıyor zor da olsa ulaşıyor o yüzden pozitif olun hep

    Merhaba. Bu konu hakkında şunları bilmen gerekir. Sanırım deneyimin yok. Ben bizzat 10 senedir deneyim sahibiyim. Yaşım oldukça var, ama tam olarak kaç olduğundan bahsetmek istemiyorum. İlk ve son olur umarım, intihaar girişim olmuştu. Psikatri'nin verdiği ilaçlarla yapmıştım bunu. 3-4 gün hiçbir şey hatırlamıyorum ve hastane de yatmıştım. Gözlerimi açtığım zaman ölmediğimi fark etmiştim, ve annemin yatağında uyanmıştım. Hüngür hüngür ağlamıştım o zaman. Ben de o gün "annem için yaşayacağım" demiştim. Sen diyorsun ya psikolog a görünün ya da psikatrye gidin diye. Bir kere devletin psikologları yok. Belirli platformlar da çalışıyorlar, ama emin ol sana tam olarak terapi uygulamıyorlar. Psikiyatri dediğin ise bir tür manyak gibi seni sadece analiz ettiğini düşünür, ve kısa süre içinde sana legal olan uyuşturucuları dayar, ve kafası eserse durduk yere seni zorunlu yatış bile yaptırır :) 10 senedir çalışamıyorum. İlk okuldan terk ettim okulu. Diplomam olmadığı için vasıfsız birisi olarak kaldım. Bir sürü kitap okudum zamanında ama kendimi hep geliştirdim. Tabi bunlar önemli mi, bir insanın anlayış sahibi olması, iyi olması, doğru düşünmesi önemli mi ? Hayır, önemli olan sadece diploma, mevki sahibi olmak, kıç yalamak gibi şeyler. 5 sene önce annemi kanserden dolayı kaybettim. İyice yıkıldım. Bu arada %80 derecede devlet doktorları tarafından verilmiş raporum var. Düşün, %80 raporluyum. Babamla birlikte kalıyorum. Babam 67 yaşında. Emekli maaşı var aylık 2500 TL civarında. Ama borçlarımızdan dolayı bu para tam olarak eline geçmiyor. Geçen para aylık 800 TL. Engelli maaşımı yaklaşık 7 senedir alıyordum. Annemle kaldığım zaman bir sorun yoktu, ama babamla birlikte olduğum için, nitekim babamın söz de aylık 2500 TL gelirinden dolayı devlet bana engelli maaşı vermiyor. Evet bu para da yaklaşık 900 TL kadar, ver mi yor :) Bunun için kaymakamlığa çıktı babam, ben de çıkıp konuştum. Ama babamın söz de ikametgah benim evimde olduğu için vermiyorlar. Yerini değiştirmesine rağmen hala vermiyorlar. Ben zaten kaygılar yaşaya yaşaya sorunlarım olmaya başladı. Çünkü en kaygılar insanların yaşadığı olayları iyice körüklüyor, travmalara kadar sürüklüyor. Sen söyle ben bu durumda ne yapayım? Çabalayın diyorsun, zor olacak diyorsun, ama olur diyorsun...Hayır kardeşim, olması için artık birilerin kıçlarını yalamak zorundasın, bir tık başkasına kötülük yapmak zorundasın. Bulunduğum bölge de belediye bir dönem AKP aitti. Bilirsin, onlar hep kendi insanını alır iş verir. Daha sonra CHP seçildi, ben de bir umut yardım için gittim konuşmaya, zaten belediye başkanı ben gitmeden kısa süre önce halk a konuşma yaptı, neymiş efendim zor durumda olan işsizlere iş imkanı tanıyacakmış. Toplam 70 kişi kadrosuna dahil etti. Ama bil bakalım işe aldığı tipler nasıl tiplerdi ? Hepsi zengin, ve kıç yalayan tiplerdi. Aralarında 1 tane fakir aile çocuğu yoktu. Kiminin burada birden fazla lokantası olan tiplerdi, kimileri de benzerdi. Kaç defa Cimer'e hem şikayet hem öneri tarzında yazı yazdım. Raporum var raporum, hemde bu rapor devlet doktorları tarafından onaylanmış, heyete girmişim ve mühür basıp imza atmışlar. İntihar etmek için kimse can atmaz. Elbet o kişiyi bunu yapmasına zorlayacak bir şeyler vardır. Ben de istemiyorum ama açıkcası kaygılarımdan dolayı bir türlü bu istemediğim şeyi yapmak zorunda kalacakmışım gibi hissediyorum, ve bu baskıdan dolayı korkuyorum, ne zaman yaparım bilmiyorum. İstemiyorum, ama benim yapabileceğim bir şey kalmayacak gibi. Babam abartısız 5-6 sene sonra tamamen yaşlı bir insan olacak. Bana kimse iş vermiyor. Belediyeye gidiyorum, kaymakamlığa çıkıyorum, anladığım işlerden bahsediyorum ama hiçbir şekilde oralı olmuyorlar. Bana iş kur'u anlatıyorlar :))) Sokakta ki insan bile bana bu akılı verebilir. Hem üstelik 10 kere de iş kur'a başvuru yaptım. Oradanda hiçbir şey çıkmıyor. Bilmiyorum sen iyi niyetli olabilirsin. Kısacası halinize şükür edin demen iyi bir şey olabilir. Ama ben uzun zamandır bu inancımı kaybettim. Bu benim keyfiyen seçtiğim bir şey değil, inancsız olmayı da mecburen düşündüğüm şey. Şimdi babam evimizi bırakıp gitti. Çünkü devlet engelli maaşı alan bireylerin evde ki toplam gelirine bakıyor. Evet, sadece gelirine bakıyor, hiçbir şekilde giderleri devleti ilgilendirmez :)) Bugün yine 900 TL için kaymakamlığa başvuru yapacağım. Gidip kendilerine elektrik faturamı göstereceğim, ev kirasından bahsedeceğim, rahatsız olduğumu tekrar söyleyeceğim, bana yardımcı olacaklar mı ? Elbette ki olmayacaklar. Ama babam evde olursa hemen maaşımı kesecekler, onların tek derdi bu işte, bir de adı sosyal yardımlaşma fln, yardımlaşmaya bak, resmen bir açık bulup maaşımı kesmek için can atıyorlar, ama bilmiyorlar bu ev de hergün bütün gün yumurta kızartıp yediğimizi. Pozitif nasıl olayım bu durumda ? Tamam manevi anlamda çevremde iyi olan insanlar var, bu konuda iyi oluyorum, ama diğer konu beni daraltıyor. Bu ülke de bi yerlere gelebilmek için gerçekten göt yalamak gerekiyor, ve dediğim gibi bir tık kötü olmanız lazım. Ornek eniştem. Adam ticaret işi ile uğraştı. İşleri iyi giderken birden bire battı ve eski paraya göre 2 trilyon borç altına girdi. Nedeni kısaca anlatayım. Çünkü pozitif görüyordu, kimseden çekinmiyordu, kötü düşünmüyordu ve olanlar oldu. Düşünmediği için o kişiler eniştemin, ablamın, ve şu an 10 yaşında olan yiğenimin canlarını yaktılar. İşte öyle insanlar olacaksın ki başın rahat etsin, az çok güzel hayatın olsun bu ülke de. Ama iyi düşünürsen, iyilik yaparsan fln sen kötü olursun bu ülke de. Şimdi eniştemin 4 tane bu yüzden davası var. Bir tanesi belli oldu ve 4 sen hapis cezası var. Düşünün 10 yaşında bir çocuğu var ablamın ve o çocuk babasız kalacak, ve o babası gerçekten melek gibi bir baba, akıllı bir insanda. Ben nasıl pozitif düşüne bileyim bu durumda ? Tamam düşünmeye çalışıyorum, ablamda öyle yapıyor, ama nereye kadar sürecek bu ?

    okuyun lütfen, diğer boş yorumları okudum onlara vakit harcamamanızı tavsiye ediyorum.


    Hangi hattı ararsanız arayın, yurtdışındaki gibi değil bizim durumlar. Türkiye'de neredeyse herkes intiharı düşündüğünden o hatları arasanız da destek alamazsınız.


    Forumdaki intihar düşüncesi "bir şeyleri kanıtlamak" için olan arkadaşlara şöyle bir yorum yapabilirim:

    Ülkede ekonomik sıkıntılardan, sosyal yaşantıdan, baskıdan ve bir çok sebepten bir şeyleri değiştirmek uğruna kendi feda insanlar olmasına rağmen bizim CUMHURBAŞKANIMIZ çıkıp "herkesin evinde buzdolabı" var diyebiliyor. Buna rağmen milyonlarca kişiden destek görüyor. Yani anlayacağınız ancak kendinize yazık edersiniz.


    100 liraya psikolog videosu çok güzel bir video, evet hepimiz güldük ama şakadan ötesi en azından biri çıkıp da hayatımızda böyle bir etkileşimde bulunsun. O da yok.


    İşin özü erkekseniz, "erkek adam dert çeker, ağlamaz. intihar ediyorsa kolaya kaçıyordur, korkaktır." algısı damarlarımıza işlemiş. Böyle bir şey kesinlikle doğru değil ama zaten birine içimizi döktüğümüzde şuna benzer bir his ve cümleler zaten kişiyi yaralıyor.


    Eğer böyle bir düşünceniz varsa bu dünyadaki bedeninizi daha iyi işler için kullanın. Şuan hapse girmek istemediğimden ötürü bir şey diyemiyorum ama "sesinizi çıkarın" dersem, beni anlayın. Ne çile çekiyorsunuz bilmiyorum ama benim gördüklerimi görseniz foruma yazma bile ihtiyacı duymadan çoktan camdan atlamıştınız.



    Forumdaki sahte psikologlara, yaşam koçlarına, tedx klişecilerine kulak verirseniz aynı halt olmaya devam edersiniz. Şimdi inceleyeceğim yorumları, kesin birileri yine günlük yürüyüş tavsiye etmiştir. Şizofreni mesela çok ağır hastalık olduğu için 40 km yürütüyorlarmış  


    Aha şimdi gördüm biri "her şey için umut var" vs vs yazmış. He aynen var a.

  • bizi bu yola sürükleyenlerden bir de yardım almak ironik olur. hepsi aynı bok hepsi aynı terane, sanki kimse bilmiyor kamudaki insanların nasıl çalıştığını . aklımı kaybedicem olan o olcak

  • Gençler halinize şükredin pes etmek yok geçen sene sınava 3 ay kala annemin cilt kanseri olduğu haberini aldım yıkıldım resmen . Allah'a şükür annem atlattı Ekim ayı gibi ve kendime söz verdim annem için yapacağım çünkü benim stresim onlara yansımıştı geçen sene belki de benim yüzümden olmuştu . Parçaladım bu sene kendimi hasta oldum yine de devam ettim hayatın sonu değil hedefi olanlar illa ulaşıyor zor da olsa ulaşıyor o yüzden pozitif olun hep

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • bennasılbüyükadamoluucam B kullanıcısına yanıt
    öyle hocam özel kliniklerde terapi ücretleri uçmuş durumda ben ufak bir yararım olursa diye yazdım

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • EmekVerdikBEA kullanıcısına yanıt
    çok geçmiş olsun hocam annenize ama ben buna katılmıyorum. siz çok büyük bir kararlılık örneği sergilemişsiniz ama kötü hisseden insanların üstünde bir de başarılı olma kaygısı olmamalı. tabi bu ülkede imkansız bu

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • Keşke olmasa var ama kardeşim böyle gençliğimiz gidiyor elden su yaşıma geldim hayatımı yaşayamadım daha yaşamak için doğuştan zengin olmak gerekiyor bu ülkede başka çare yok


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • EmekVerdikBEA kullanıcısına yanıt
    haklısınız hocam şimdi ne okuyorsunuz

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • Okumuyorum üstad :) bu sene girdim işte ikinci senem bu buradaki arkadaşlar 20k fln diyor sıralamaya hayırlısı bakalım


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Bende bir şeyler eklemek istiyorum. İntiharı lütfen düşünmeyin. Sizin kurtuluşunuz olmayacak. Yaşadığımız sürece umut var. Birçok insanın intihar haberlerini görüyoruz maalesef ve ölen öldüğüyle kalıyor. Böyle devam ederse de bu süreç sonlanmaz ne yazıkki. Bazı kesimin işine gelmiş oluyor ve onlara hiç koymuyor bu durum. Lütfen kendinize ve sevdiklerinize bu acıyı yaşatmayın. Bir şeylerin düzelmesini istiyorsak tabii...
    Edit: öleceksekte bir amaç (özgürlük,adelet,liyakat,mutluluk,huzur...) uğruna ölelim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi -Shepard- -- 30 Haziran 2021; 20:16:58 >
    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • annem benle yalnız konuşunca dedi eğer bunu yaparsan beni ve babanı kalp krizine itersin,bizi yıkarsın dedi.Saygı duydum ama ölene kadar da bu acıyı mı çekeceğim karamsarlık içerisindeyim

  • Yahu su numaralari verip durmayin ya. Sigara birakma hattini aradik bir kere, suraya git diye adres veriyor, tek yaptigi sey bu.

  • Zuko kullanıcısına yanıt
    e hocam seni sana en yakın psikologa yönlendiren bir servis görevi de bu zaten belediyelerdeki ücretsiz psikolog desteğini çok fazla kişi bilmiyor diye söyledim

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • Meliodas.xr kullanıcısına yanıt
    depresif ruh halindeki bir kişinin ölümü bir kaçış olarak görüp arkasındakileri düşünmek istememesi normal. hedeflediğin yerin gelmemesi çok yıkıcı ama emin ol ileride hayatında kapladığı yer çok çok az olacak. sen sadece sakin olup sıralamaları bekle ve kendine zarar verme hayat seni illaki bir yola yönlendirecek

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • -Shepard- kullanıcısına yanıt
    kesinlikle depresyon yaşayan bir insan bunları düşünemez belki ama dediğiniz harfi harfine doğru

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • devlette ilaç yazıp yolluyorlar aga aq ben titremeli anksiyete krizleri uyku problemi için gittiğimde antidepresan yazıp yolladı 2 hafta kullandım attm sonra. gidiyorsanız paranız varsa özele gidin

  • Norveç’te intiharı düşünsen haklısın ,

    işsizlik , haksızlık , parasızlık gibi nedenlere 153’mü sonuç bulacak ?


    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Merhaba. Bu konu hakkında şunları bilmen gerekir. Sanırım deneyimin yok. Ben bizzat 10 senedir deneyim sahibiyim. Yaşım oldukça var, ama tam olarak kaç olduğundan bahsetmek istemiyorum. İlk ve son olur umarım, intihaar girişim olmuştu. Psikatri'nin verdiği ilaçlarla yapmıştım bunu. 3-4 gün hiçbir şey hatırlamıyorum ve hastane de yatmıştım. Gözlerimi açtığım zaman ölmediğimi fark etmiştim, ve annemin yatağında uyanmıştım. Hüngür hüngür ağlamıştım o zaman. Ben de o gün "annem için yaşayacağım" demiştim. Sen diyorsun ya psikolog a görünün ya da psikatrye gidin diye. Bir kere devletin psikologları yok. Belirli platformlar da çalışıyorlar, ama emin ol sana tam olarak terapi uygulamıyorlar. Psikiyatri dediğin ise bir tür manyak gibi seni sadece analiz ettiğini düşünür, ve kısa süre içinde sana legal olan uyuşturucuları dayar, ve kafası eserse durduk yere seni zorunlu yatış bile yaptırır :) 10 senedir çalışamıyorum. İlk okuldan terk ettim okulu. Diplomam olmadığı için vasıfsız birisi olarak kaldım. Bir sürü kitap okudum zamanında ama kendimi hep geliştirdim. Tabi bunlar önemli mi, bir insanın anlayış sahibi olması, iyi olması, doğru düşünmesi önemli mi ? Hayır, önemli olan sadece diploma, mevki sahibi olmak, kıç yalamak gibi şeyler. 5 sene önce annemi kanserden dolayı kaybettim. İyice yıkıldım. Bu arada %80 derecede devlet doktorları tarafından verilmiş raporum var. Düşün, %80 raporluyum. Babamla birlikte kalıyorum. Babam 67 yaşında. Emekli maaşı var aylık 2500 TL civarında. Ama borçlarımızdan dolayı bu para tam olarak eline geçmiyor. Geçen para aylık 800 TL. Engelli maaşımı yaklaşık 7 senedir alıyordum. Annemle kaldığım zaman bir sorun yoktu, ama babamla birlikte olduğum için, nitekim babamın söz de aylık 2500 TL gelirinden dolayı devlet bana engelli maaşı vermiyor. Evet bu para da yaklaşık 900 TL kadar, ver mi yor :) Bunun için kaymakamlığa çıktı babam, ben de çıkıp konuştum. Ama babamın söz de ikametgah benim evimde olduğu için vermiyorlar. Yerini değiştirmesine rağmen hala vermiyorlar. Ben zaten kaygılar yaşaya yaşaya sorunlarım olmaya başladı. Çünkü en kaygılar insanların yaşadığı olayları iyice körüklüyor, travmalara kadar sürüklüyor. Sen söyle ben bu durumda ne yapayım? Çabalayın diyorsun, zor olacak diyorsun, ama olur diyorsun...Hayır kardeşim, olması için artık birilerin kıçlarını yalamak zorundasın, bir tık başkasına kötülük yapmak zorundasın. Bulunduğum bölge de belediye bir dönem AKP aitti. Bilirsin, onlar hep kendi insanını alır iş verir. Daha sonra CHP seçildi, ben de bir umut yardım için gittim konuşmaya, zaten belediye başkanı ben gitmeden kısa süre önce halk a konuşma yaptı, neymiş efendim zor durumda olan işsizlere iş imkanı tanıyacakmış. Toplam 70 kişi kadrosuna dahil etti. Ama bil bakalım işe aldığı tipler nasıl tiplerdi ? Hepsi zengin, ve kıç yalayan tiplerdi. Aralarında 1 tane fakir aile çocuğu yoktu. Kiminin burada birden fazla lokantası olan tiplerdi, kimileri de benzerdi. Kaç defa Cimer'e hem şikayet hem öneri tarzında yazı yazdım. Raporum var raporum, hemde bu rapor devlet doktorları tarafından onaylanmış, heyete girmişim ve mühür basıp imza atmışlar. İntihar etmek için kimse can atmaz. Elbet o kişiyi bunu yapmasına zorlayacak bir şeyler vardır. Ben de istemiyorum ama açıkcası kaygılarımdan dolayı bir türlü bu istemediğim şeyi yapmak zorunda kalacakmışım gibi hissediyorum, ve bu baskıdan dolayı korkuyorum, ne zaman yaparım bilmiyorum. İstemiyorum, ama benim yapabileceğim bir şey kalmayacak gibi. Babam abartısız 5-6 sene sonra tamamen yaşlı bir insan olacak. Bana kimse iş vermiyor. Belediyeye gidiyorum, kaymakamlığa çıkıyorum, anladığım işlerden bahsediyorum ama hiçbir şekilde oralı olmuyorlar. Bana iş kur'u anlatıyorlar :))) Sokakta ki insan bile bana bu akılı verebilir. Hem üstelik 10 kere de iş kur'a başvuru yaptım. Oradanda hiçbir şey çıkmıyor. Bilmiyorum sen iyi niyetli olabilirsin. Kısacası halinize şükür edin demen iyi bir şey olabilir. Ama ben uzun zamandır bu inancımı kaybettim. Bu benim keyfiyen seçtiğim bir şey değil, inancsız olmayı da mecburen düşündüğüm şey. Şimdi babam evimizi bırakıp gitti. Çünkü devlet engelli maaşı alan bireylerin evde ki toplam gelirine bakıyor. Evet, sadece gelirine bakıyor, hiçbir şekilde giderleri devleti ilgilendirmez :)) Bugün yine 900 TL için kaymakamlığa başvuru yapacağım. Gidip kendilerine elektrik faturamı göstereceğim, ev kirasından bahsedeceğim, rahatsız olduğumu tekrar söyleyeceğim, bana yardımcı olacaklar mı ? Elbette ki olmayacaklar. Ama babam evde olursa hemen maaşımı kesecekler, onların tek derdi bu işte, bir de adı sosyal yardımlaşma fln, yardımlaşmaya bak, resmen bir açık bulup maaşımı kesmek için can atıyorlar, ama bilmiyorlar bu ev de hergün bütün gün yumurta kızartıp yediğimizi. Pozitif nasıl olayım bu durumda ? Tamam manevi anlamda çevremde iyi olan insanlar var, bu konuda iyi oluyorum, ama diğer konu beni daraltıyor. Bu ülke de bi yerlere gelebilmek için gerçekten göt yalamak gerekiyor, ve dediğim gibi bir tık kötü olmanız lazım. Ornek eniştem. Adam ticaret işi ile uğraştı. İşleri iyi giderken birden bire battı ve eski paraya göre 2 trilyon borç altına girdi. Nedeni kısaca anlatayım. Çünkü pozitif görüyordu, kimseden çekinmiyordu, kötü düşünmüyordu ve olanlar oldu. Düşünmediği için o kişiler eniştemin, ablamın, ve şu an 10 yaşında olan yiğenimin canlarını yaktılar. İşte öyle insanlar olacaksın ki başın rahat etsin, az çok güzel hayatın olsun bu ülke de. Ama iyi düşünürsen, iyilik yaparsan fln sen kötü olursun bu ülke de. Şimdi eniştemin 4 tane bu yüzden davası var. Bir tanesi belli oldu ve 4 sen hapis cezası var. Düşünün 10 yaşında bir çocuğu var ablamın ve o çocuk babasız kalacak, ve o babası gerçekten melek gibi bir baba, akıllı bir insanda. Ben nasıl pozitif düşüne bileyim bu durumda ? Tamam düşünmeye çalışıyorum, ablamda öyle yapıyor, ama nereye kadar sürecek bu ?

  • 
Sayfa: 1234
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.