Türkiye 2008 Yıllarında Çok Güzeldi ... (14. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Kütahyalı 77

Kardeş ben 1977'liyim çocukluğum 80'li yıllara dayanır 80'li yıllar çok daha iyiydi komşuluk vardı ve düşmanlık yoktu herkes birbirine saygı duyardı, sokaklarda çok kavga çıkmazdı ve kendini erkek zanneden gavatlar çocuklarının gözlerinin önünde eşlerin bıçaklayarak vahşice katletmezlerdi

quote:

Orijinalden alıntı: synthesizer

Üzgünüm ama değildi.
Konuyu açan kişi 2008 yılında 8 yaşında olduğunu söylüyor, ben ise 26 yaşındaydım. 2005 yılından beri de forumdayım. Bir nevi burada açtığım, açılan konularla pek çok şeyi iyi hatırlıyorum.

Öncelikle nostalji bir yanılsamadır. Kişi şuan ki durumundan veya geleceğin getirecekleri konusunda belirsizlik ve karamsarlığa düştüğünde, özellikle de kalabalıklar içerisinde bile yalnızlık çekiyorsa nostalji ataklarına daha kolay girer. Bu aslında şuan içinde olduğu ruh haletinden kaçış yöntemidir. En çok da 20-30'lu yaşlarda rastlanır çünkü hayat akışı bu süreçte çok değişir kişi alt üst olur.

Ben mesela üniversiteyi kazandıktan sonra şehir dışına gittim. 4 yaşımdan beri oturduğumuz eve her geri döndüğümde sokağa bakar ağlardım. çünkü artık elime top alıp sokakta top peşinde koşturamazdım. Sık sık eski günleri özlüyor adeta büyümek istemiyordum.

Ancak bu tür nostalji atakları kişi kafa dengi arkadaşlar ile yapacak verimli, geleceğe dair çalışmalar içerisine girdiğinde veya aşık olduğunda (hele de karışılıklı ise) yok olur. Çünkü bu gibi durumlarda gelecek ümidi artar, bazı şeyler netleşir, beklentiler artar. Bu durumda da eski günler hatırlanır ancak özlem yerine, yerini gelecekten daha da umutlu olmaya bırakır. Depresyona sokmaz.

Gelelim 2008'li yılların ekonomik durumuna. Sanıyorum 1000TL maaş alıyordum. MEB çalışan bir öğretmen de 1100TL alıyordu. Evet dolar ve altın ucuzdu. Düğünlerde yakın arkadaşına çeyrek takmak ayıplanırdı çünkü ucuzdu. 11 yılda alım gücümüz iyice azalmış olabilir ancak benim için şuanki şartlarda tek maaşımla şuanki evime bakmam imkansız olurdu.

Araba ve evim yoktu. Evli değil nişanlıydım. Çoluk çocuk yoktu. Ona rağmen tek maaşla hayatta evi yürütemezdim. O edenle eşimle 2009'da evlendiğimizde ikimizin maaşı ile evi ancak geçindiriyorduk. Gerçi düşünüyorum da 4 yaşında B sınıfı bir araç almıştık. Şimdi yeni evli bir çiftin 2015 model B sınıfı bir corsa alması, dışarıdan yardım almadan sanırım daha zor olacaktır. O zaman 15bin TL'ye alınabiliyordu.

2009 yılında evlendiğimde,
1200TL'ye iki adet modern koltuk,
1500TL'ye Tepe mobilya'dan koltuk takımı
1800TL'ye gerçek ahşap yemek odası takımı,
3000TL'ye Doğtaş'tan yatak ile birlikte yatak odası takımı alabilmiştik.
Gelinlik 1200tl falandı.

Kenarda sadece 1000 dolarım vardı ve ne yazık ki para etmiyordu. O zamanlar 1000 dolara doğru düzgün laptop bile alınamıyordu çünkü. 2004-2008 arası 3 kez laptop değiştirmiştim. 1900 dolara aldığım laptop kısa sürede demode olmuştu ve gerçekten çok yavaş kalıyordu. O yıllarda mobil işlemciler altın çağını yaşıyordu. Adeta Intel'e doğru dürüst işlemci üretmesi için sermaye veriyorduk. HyperThread derken, 2 çekirdek, sonra ön belleği daha büyük derken saçma sapan atom işlemciler.. Neyse o konu başka..

Demem o ki bilgisayar almak da, araba almak da, evlenmek de, zordu.
Çok değil 2014 yılbaşında 120TL'ye içinde JB olan içkili full yılbaşı paketi alınabiliyordu Migrostan ama yine de dönüp bakın o yıllarda yine ağlıyorduk. Her şey çok pahalı diye.

160TL'ye benzinli arabamın deposunu fullerken yine sövüyordum.
ÖTV indirimi kalkınca 21bine düşmesi gereken Yaris ve Fiestayı yine 24binden satan satıcılara yine sövüyorduk.

O yıllarda da mutluluktan yuvarlanmıyorduk.
80'lerin sonunda pazar gecesi banyo yapıp, Bizimkiler izlerken de, soba üstünde ekmek kızarttığımızda da..
Herkes mükemmel Türkçe de konuşsa mutluluk seviyemiz hiçbir zaman zirvelerde gezmiyordu.
Tacizler, tecavüzler yine oluyordu ancak biz bunu sadece beyaz perde de küçük Emrah'ın anasına, bacısına yapılınca görebiliyorduk çünkü internet ve sosyal medya yoktu.

Siyaset de bir seviye, devlet işlerinde bir düstur vardı diyeceğim. Ancak ekran karşısında canlı oturumda adam gibi konuşan siyasetçiler birbirinin sözünü kesmeden saatlerce konuşsa da halk karşısında karşılığını bulamıyor, ülkeyi bir türlü geliştiremiyordu.

O yıllardaki eroin kaçakçısı bile trt spikeri gibi konuşup vakur bakışıyla göz doldursa da, devletin malı deniz deyip herkes yine kesesini doldurmaya çalışıyor, hastaneler yine kalabalık, ameliyat için yine sıra bekliyorduk (annemin ameliyatı için tam 9 aydır 2 hastanenin ameliyat sırasındayız birinde 150. kişiyiz, diğerinde 39.)

Evet bütün gün sokaklardaydık, yakari izliyor, mahalle kavgası yapıyorduk. Bahçelievlerde gerçekten her yer yemyeşildi. Yazları bol bol meyve dalmaya giderdik. Şuan arabamı park edecek yer bulamadığım cadde yerinde baştan aşağı ağaçlar vardı ve salıncak kurardık. Ancak anne ve babamın bir gün bile çilesiz geçen günü olduğunu hatırlamıyorum.

Yani uzun mesajın özü, hayatta her dönem, okuduğun kitapta bir bölümü geçmek gibi.. Okurken bitmek bilmeyen o bölümler, geçip geride kalınca geri dönüp tekrar okuma isteği uyandırıyor. O nedenle ben 37 yaşına gelmiş bir abiniz, kardeşiniz olarak şu andan tad almaya bakın derim.

Özellikle hayattaki tüm yakınlarınızın kıymetini bilin.
Bütün gün bilgisayar başında oturduğunuz günler değil, ailenizle beraber geçmiş zamanları özleyeceğiniz bir "şuan" geçirin.
Büyümekten, yaşlanmaktan korkmayın. Her dönemin farklı bir tadı var.
Babalarımızın yaşam tarzı dedelerimizden farklıydı,
Bizimkilerin de farklı.
Benim babam hiç bilgisayar oynamazdı.
Ama ben eşim ve oğlumla, kızımla oyunlar oynuyorum.
PArkta saklanbaç oynuyorum.
Youtuber'ları eleştiriyorum.

Ama oğluma bakıyorum, muhtemelen bizim lanet ettiğimiz şu yılları, o büyüdüğünde özlemle anacak, adım gibi biliyorum.

Saygı ve sevgiyle sizleri selamlıyor,
Esenlikler diliyorum efem.

quote:

Orijinalden alıntı: programmer_onur

2007 kraldır. 2008 adamdır. Bu iki yıl unutulmazdır. 2006'da araya sıkıştırılabilir. Hak ihlallerinin göreceli olarak bariz minimumda kalması, haram kazanca göz dikmenin henüz bu kadar keşfedilmediği ve zıvanadan çıkmadığı, yetimin hakkını ve geleceğini çalmanın bu kadar öne çıkmadığı, ekonomik refah, insanların kültürel durumları ve sosyal yaşamları... Ve de gençlik yıllarımız, aileler... Teknoloji dünyasının alım gücünün de etkisiyle şirinliği ve çekiciliği... Ah ah...

Ne yıllardı ama :(

quote:

Orijinalden alıntı: X kare

Bugünden hiçbir farkı yoktu,sadece sosyal medya bu denli gelişmemişti o kadar

Alıntıları Göster