Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Psikolojik Sorunlarım var, İçimi Dökmeye ihtiyacım var

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
6
Cevap
0
Favori
275
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
2 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Selam arkadaşlar, içimi dökme ihtiyacı hissettiğim için bu konuyu açıyorum. Kimseye söyleyemediğim şeyler var buraya yazıyorum. Lütfen okumayacak arkadaşlar okumasın direkt çıksın.

    Küçüklüğümden bugüne (yaşım 20) hep aile kavgası ile büyüdüm. Annem ile babam bir kavga etmeye başlarlar susmazlar, annem bağıra bağıra saatlerce konuşur, üstüne birde gelir bana çatardı. Küçükken kaçardım yukarı katta oturan babanemlere, ama büyüdükçe gitmemeye başladım. Böyle bir ortamda büyüdüm işte. En ufak örnek kombi çalışırken kapıyı bugün bile açık unuttuğumda, annem yeter diye bağırır susmaz. Kaç kere sinirden duvarları yumrukladım, camları kırdım bilmiyorum. Neyse ne olursa olsun yaşamak güzel, sokağa çıkınca gülüyordum ediyordum, küçüktüm. Artık sokağada çıkmak istediğimde tek başıma geziyorum, dolanıyorum çünkü sokaktakilerde menfaatinin peşinde olanlar (gerçekten kimi tanıdıysam mutlu hissetmedim kendimi yanlarında). Yalnızlığı seviyorum ama bu yaşadığım sorunlar yalnızlıktan kaynaklanmıyor. Yalnız kalmak benim tercihim. Hiçbirşeyi dert etmiyordum aslında, ta ki panik atak olana kadar. Resmen o gün bugündür ruh gibi geziyorum. Arkadaşlarımla metroya bindim konuşuyoruz, gülüyoruz eğleniyoruz.. birden bire gözüm karardı, kulaklarda sadece o ince sinyal sesini duydum, yutkunamadım. Kendi kendime noluyor lan dedim. Sonra kalbim hızlı hızlı atmaya başladı sanki yerinden fırlayacak, işte o an ölümü tattım diyebilirim. Allah kimseye yaşatmasın. O gün acile de gittim.. 3 gün dışarı çıkamadım. Kalp krizi anını bildiğiniz yaşadım. Bugün bile hala başım döner, yutkunmakta zorluk çektiğim olur. Tabi o kadar şiddetli değil. Ama yaşam kalitemi aldı çöp kovasına attı bu hastalık. Allah kimseye yaşatmasın. Yaşayan ölü oluyorsunuz.

    Tabi bu hastalıkta durduk yere bulmadı beni. Okul zamanında, daha iyi bir okula gitme imkanı bulmuştum. Evdekilere derdimi anlatamadım, anlatmaya çalıştıkça düzgünce, beni azarladılar bağırdılar. En sonunda evden kovdular. Günlerce teyzemde yattım, farklı akrabamda kaldım. Sonra eve döndüm, ama hala konuşmuyorlardı (daha doğrusu annem, babamın öyle küslük, kin tutma huyu yoktur) bu arada daha iyi bir okula başlamıştım, bir yandanda işe girmiş para kazanıyordum falan.. derken bir gün metroya bindim gerisini biliyorsunuz. Bugün bile hala metroya binemem.

    Şu son zamanlarda ise çok dertliyim. Sebebini bilmediğim şekilde üzüntü yaşıyorum. İş arıyorum bulamıyorum, saçlarım dökülüyor, bir yandan yıllardır süren ve beni bir ölüye çeviren panik atak, çevredeki olaylar, dışarda gördüklerim falan... ne yapacağımı bilmiyorum, tükenmiş vaziyetteyim. Doktora gitmedim mi? Tabiki hemde defalarca farklı doktorlara gittim. Hepsinin ortak tavrı, tam derdimi anlatırken tamam diyerek sözümü kesmeleri ve ilaç yazmaları oldu. Ve gariptir ki her doktor bir öncekinin yazdığı ilaçlar için senin sorununla alakalı değil dedi.

    Burada anlatacağım çok olay var büyüyene kadar yaşadığım ama anlatmıyorum. Anlatırsam sayfalar sürer. Ama öyle bir yetiştim ki.. Küçükken kuzenim kız kardeşimi döverdi bende bu sebepten bunu döverdim. Kuzenimin annesi (yengem) gelir beni iter, aşağılar herşeyi söylerdi. Üstüne birde benim annem herşeyi (bana) söylerdi, hep suçlu beni bulurdu. Bu bile nasıl büyütüldüğümün örneğidir maalesef. Ha çok şükür annem, babam ikisininde ellerinden öpüyorum, Allah razı olsun bana baktılar, okuttular bu yaşa getirdiler. Onlarıda sinire strese sürükleyen şeyler var. Ama gerçekten şu dönemler çok kötüyüm. Bu kuzen örneğini bile niye verdim bilmiyorum. Tükendim, çok yorgun ve tembel hissediyorum kendimi.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-BA761BEEF -- 11 Aralık 2017; 3:3:11 >







  • Hocam suanda isteginiz nedir? Is mi,yalnizliktan kurtulmak mi?



    Ve de bence bir anne baba sirf cocuguna bakti diye minnet duyulmamali. Dogurduysan zaten bakacaksin. Onemli olan cocugu duzgun yetistirmek. Bende de ayni sorunlar var ve evden kovsalar gidecek kimsem yok. 20 yasindayim ve benimde moralim bozuk. Neyseki sende ozguven var. Kendi basina calismissin. Ama ben oyle degilim. Korkak,pisirik,silik bir tipim. Pesimi birakmiyorlar beni salak yerine koyuyorlar. Ama asacagim. Son 4-5 aydir bunun icin calisiyorum. Bana bi amac lazim. Ne biliyim ugruna her seyi yapabilecgim bi kiz arkadas(buldum sayilir) ozguvenimi duzeltebilecegim aktiviteler sosyal fobimi yenmem icin katilacagim sunumlar vs. Ve hepside zamanla olacak. Adim.gibi eminim istedigim her sey olacak.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Guest-078AFC984 -- 11 Aralık 2017; 10:2:52 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sembroni

    Hocam suanda isteginiz nedir? Is mi,yalnizliktan kurtulmak mi?



    Ve de bence bir anne baba sirf cocuguna bakti diye minnet duyulmamali. Dogurduysan zaten bakacaksin. Onemli olan cocugu duzgun yetistirmek. Bende de ayni sorunlar var ve evden kovsalar gidecek kimsem yok. 20 yasindayim ve benimde moralim bozuk. Neyseki sende ozguven var. Kendi basina calismissin. Ama ben oyle degilim. Korkak,pisirik,silik bir tipim. Pesimi birakmiyorlar beni salak yerine koyuyorlar. Ama asacagim. Son 4-5 aydir bunun icin calisiyorum. Bana bi amac lazim. Ne biliyim ugruna her seyi yapabilecgim bi kiz arkadas(buldum sayilir) ozguvenimi duzeltebilecegim aktiviteler sosyal fobimi yenmem icin katilacagim sunumlar vs. Ve hepside zamanla olacak. Adim.gibi eminim istedigim her sey olacak.

    Şuan yapmak istediğim iş bulup, para biriktirmek. Okul bitikten sonra yurtdışı hayalim var.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Ulke sartlarinda rahat is zor bulursun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sembroni

    Ulke sartlarinda rahat is zor bulursun

    Rahat iş aramıyorum ki hocam. Mağaza mağaza geziyorum inanın. LC dışında işe alan yok. Onada başvurdum tüm bilgilerimi verdim, 1 ay geçti çağırmadılar gel başla diye çıkışımı istedim.
  • up
    • 
Sayfa: 1

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız