Şimdi Ara

~ +18 GERILIM-KORKU HIKAYESI ~ UZUN SAÇLI KIZ ~ BÖLÜM III-IV GELDI~

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
1 Misafir - 1 Masaüstü
5 sn
15
Cevap
0
Favori
106
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • İlk sezonu bitmiş, 2.Sezon Yazım aşamasında olan korku-gerilim tarzı hikayemi burada yayınlamaya karar verdim. İlgiye göre diğer bölümleride ekleyebilirim.

    --- BOLUM I : BASLANGIC ---

    Her yaz akşamı yaptığım şeyi yapmak için elimde telefonum ile balkona çıkmış, hafifçe esen rüzgarın tadını çıkartmaya çalışıyordum. Beyaz plastik sandalyemi balkonun köşesine çektim, kulaklıklarımı taktım ve bu gün ne yazacağımı düşünmeye başladım. önce biraz ilham almalıyım diyerek telefondaki müziği arka plana atarak internette ürkütücü şeyler aramaya koyuldum. biraz dolaştıktan ve birkaç korku temalı kısa hikaye okuduktan sonra yazmaya başladım ama bu sefer çok daha net ve hızlı yazıyordum

    genç kız atlamamak için kendini zor tutıyordu. bir gözü ile birilerini arıyor bir taraftan ise saçını düzeltiyordu.

    gözlerimi telefondan nedenini anlamadığım şekilde kaldırdım, ve nedense balkonun açık kapısından birinin beni izlediği izlemine kapılarak kapıya doğru hızlı bir şekilde boynumu çevirdim. hiç kimse yoktu. telefondaki saatime baktım ve belki başka zaman yazarım diyerek haber sitelerinde takılmaya başladım. çok geçmeden o his tekrar beni dürttü. bu sefer çok daha hızlı şekilde kapıy döndüm. onun sadece beyaz ayaklarını görebildim. ve görmemle tüylerim birden diken diken oldu. derin bir nefes alıp hayal dedim. sadece boş bir hayal dostum... ve gözümü telefondan kaldırıp etrafı izlemeye başladım. ve karşı apartmandaki balkon korkuluklarında duran birini fark ettim iki saniye kadar bana baktıktan sonra 'senin suçun' dedi ve kendini aşağıya saldı. sandalyemden fırladım kafamın içi patlamak üzereydi. 'hayırrrr' diyerek gözlerimi kapattım. ve birden tüylerim diken diken şekilde kendimi sandalyemde buldum. nee olduğu anlamamıştım ki tekrar kapının orada beni izleyen birinin olduğunu hissettim. yutkundum kalbim bakmamı söylerken beynim yapmamamı söylüyordu. kendine yenik düştüm, hayal olmalı diyerek. karşımdaki kişi bu sefer kayıp olmadı. onu tanıyordum. ama kim olduğunu hatırlamıyordum. beyaz elbisesi, siyah uzun saçları olan uzun boylu teni bir ölüyü andırırcasına bembeyaz bir kızdı. göz bebekleri olmayan boş beyaz gözleri ile bana bakıyordu. baktığımı anlayıca, arkasını döndü ve yürüyerek mutfağın çıkış kapısından çıktı. bir kabus olmalı diye düşünüyordum. kesinlikle bir kabus olmalıydı. beynim bana oyun oynuyordu. başka başka bir şey olamazdı. dayanamadım. telefonumu masaya bıraktım yatmak için balkondan çıktım, balkonun kapısını kapatırken telefona bir mesaj geldiğini fark ettim. kapıyı bırakıp masadaki telefonu elime aldım. gönderenin herhangi bir numarası yoktu.

    " yazmaya devam et. "

    etrafa bakınmaya başladım. ve o sırada o kızı tekrardan balkonda gördüm. aynı yerindeydi ve elinde bir telefon vardı.....


    --- BOLUM II: YAŞAMAK ICIN ---

    ellerim titremeye başım ağrımaya başladı.
    "
    sen
    "
    mesajı gönder tuşuna bastım ve çok geçmeden yeni bir mesaj geldi
    "
    sadece yaz... yaşamam için yaz
    "
    sandalyeme oturdum. not defterini açtım ve parmaklarımı klavyeye koydum.

    nasıl ölmüş? bir tartışma olmuş ve kavgadan sonra gecenin bir yarısı bıçaklanmış, kadın çok kan kayıp etmiş, kan kayıbından ölmüş. komşuların duyduğuna göre çok gürültü olmuş. kocası şu an sorguda.


    telefonu elimden yere düşürdüm. yutkundum. telefonun mesaj ekranı yandı.
    "

    teşekkürler yapacağını biliyordum :)
    "

    mutafağa girdim tüm bıçakları toplamaya başladım. o kadar çok gürültü çıkıyordu ki apartmanın girişinden duyabilirdiniz. tüm bıçakları topladım ve balkona götürdüm son bıçağıda çöpe atarken yatak odasının ışığının yandığını fark ettim. yatak odasına var gücümle koştum. annem iki eli ile karnına bastırıyor akan kanı durdurmaya çalışıyordu. bir elimi destek olmak için karnına koydum. annem derin bir inledi. ve oracıkta can verdi. elime baktığımda bıçağı gördüm. olamazdı... onu ben öldürmüş olamazdım... o sırada annemin telefonunun ekranı yandı. bir elim ile telefona yetiştim.

    "
    nasıl oldu anlatsana?
    "

    telefonu bir köşeye koydum. ellerimi yatağın örtüsüne sildim. ve telefonı elime aldım.

    "
    niye bunu yapıyorsun onu niye öldürdün!!!
    "

    bir kaç saniye sonra cevap geldi


    "
    ben öldürmedim, sen öldürdün..


    BÖLÜM III
    anneminn karnındaki bıçağı çıkarttım. onuda yatak örtüsüne sildim. ve köşeye bıraktım, sakin adımlarla balkona girdim. Hala oradaydı.

    "
    sen kimsin?
    "


    cevap gelmesi her zamanki gibi çok kısaydı

    "
    beni üzen en büyük şey bu. Beni hatırlamıyorsun bile...
    "

    elimdeki telefonu balkondan aşağıya fırlattım. ve ona doğru gülümsedim. balkondan ayrıldım.

    salona geçtiğim anda annemin telefonunu fark ettim. onu oraya ben koymamıştım. peki ya öyleyse onu koyan kimdi?
    telefonu elime alır almaz çalmaya başladı. telefonu açtım.

    "
    +o telefonundaki yazılar senin 2 aylık çalışmandı. niye onu öylece fırlattın!

    - hanım kızımız konuşabiliyormuş demek.

    + beni küçümseme.

    - hahaha tamam

    "
    telefon kapandı. tüylerim birden diken diken oldu, soğuk soğuk terlemeye başladım. gözlerim kapandı ve o ses tekrar duydum
    'sen suçlusun'. Ardından tiz bir çığlık sesi duyuldu ve kalbim sıkıştı, kendimi çok geçmeden yerde buldum.


    BÖLÜM IV KÜÇÜMSEME DEMİŞTİM


    Başım ağrıyordu. Ayağa kalktığım, penceredeki tülü sıyırıp balkona baktım. Hala oradaydı.
    bu işe son vermeliydim. Tüm gücümü toplayıp yatak odasına girdim. Bir zamanlar bana üvey annelik yapan kadının çürümek üzere olan Cansız bedenini izledim. ve yerdeki bıçağı aldım. ve evden ayrıldım. merdivenlerden hızlıca indikten sonra aparmanın açık çıkış kapısından sokağa çıktım. Etraf zifiri karanlıktı. Yanmayan sokak lambalarının arasından ilerliyerek onun olduğu apartmanın önüne geldim içeriye girdim. ikinci kata çıktım. onun olduğu dairenin önüne geçtim ve kapıyı çalmaya başladım. kapı yavaş yavaş aralandı. ve soluk bir ses beni karşıladı

    ' Ne arıyorsun '


    kapıya serçe bir tekme attım, kapı gürültülü bir şekilde duvara çarptı. elimdeki bıçağı çıkarttım.
    ve içeriye girdim. salondan balkona geçtim. balkonun önüne geldiğimde o yoktu. sırtıma birinin dokunduğunu hissettim. bıçağımı ani bir dönüş ile ona sapladım ve yere yığıldı. o değildi. kesinlikle o değildi.. 30 yaşlarında kötü giyimli bir bayandı, ve anlaşılan buranın sahibiydi.


    ' Nerede o? '


    kadın gözlerini kapattı.

    ' Sen o katilisin! biliyordum '

    kadının neden bahis ettiğini anlamamıştım.

    ' Ne diyorsun sen be? '

    kadın gözünü açtı ve bana kötü bir gülüş attıktan sonra kendini toparlamaya çalıştı. nefesindeki hırıltı çok yaşamıyacağını anlatıyordu.

    ' Polisi aradım birazdan gelecekler, ben öldürdüğün son kişi olacağım. '


    ellerim titremeye başladı. sağlıklı düşünme yetimi kayıp etmeye başlamıştım. kadın nasıl biliyordu?

    ' sen o kızsın '


    kadın hırıltılı bir şekilde güldü.


    ' o baştan beri tam arkandaydı '


    arkamı döndüm. Kimse yoktu


    ' orada kimse yok '


    kadın kendini toparlamaya çalıştı. ama başaramadı ve kan kusmaya başladı. polis sirenleri uzaktan duyulmaya başlamıştı.

    ' Buradayım '
    sesin geldiği yöne döndüm. gerçektende oradaydı. bana yaklaştı kulağıma eğildi
    ' Benden bu kadar kolay kurtlamayacaksın '

    birkaç adım geriye gittikten sonra
    ' polisleri sen mi aradın?'

    genç kız kötü. hata belki galaksideki en kötü kahkahayı attıktan sonra bana dödü

    ' Tarihe bak '

    televizyona baktım

    ' 22 Haziran 2017 '

    ona döndüm ' bir haftadır uyuyor olamam! '

    genç kız ciddi bir sesle cevap verdi.
    ' beni küçümseme demiştim '



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Survival -- 4 Temmuz 2016; 0:00:03 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >







  • korkamıyorum :/ korku reseptörlerim bozuk herhalde
  • kolombiya K kullanıcısına yanıt
    Ne çabuk okudun?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Okumayın zebani

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Güzel hikaye tarantinoya maille yolladım

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Trollüğünü başke yerde yapabilirsim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Barni Moloztaş kullanıcısına yanıt
    Tarantino şimdi aradı da bilerek meşgule attım hevesli görünmeyelim adama

    Edit: steamdan yazıyor bu seferde terbiyesiz!



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Survival -- 2 Temmuz 2016; 5:05:57 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Survival

    Ne çabuk okudun?

    hocam az okudum bıraktım zaten ınanclı bı ınsanda olmadıgım ıcın yanı ne karanlıktan ne bunlardan korkmadım hıc :D
  • quote:

    Orijinalden alıntı: kolombiya

    quote:

    Orijinalden alıntı: Survival

    Ne çabuk okudun?

    hocam az okudum bıraktım zaten ınanclı bı ınsanda olmadıgım ıcın yanı ne karanlıktan ne bunlardan korkmadım hıc :D

    Keşke okusaydın. Cinli vs değil hikaye. Hiç beklenmedik bir şekilde biticek herşey açıklanacak 2.sezon

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • kesin öyle olmuştur
  • Up

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Devamıni bekliyorum

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Okudum ama begenmedim annen olaya cok hizli dahil oldu

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 3-4 eklendi

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.