Şimdi Ara

Babamı Kaybettim Hayatta Amacım Kalmadı...

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
42
Cevap
2
Favori
1.706
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
3 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Yaklaşık bir ay önce sabah saatlerinde hiç beklemiyorken aniden babamın vefat haberini telefonla bana ilettiler. Evde uyku sırasında kalp kriziydi. (59 yaşında) O an çok belirsiz duygular yaşamıştım. Benzerini de bundan altı buçuk sene evvel aniden fenalaşan annemide 54 yaşlarındayken acilde gözlerimin önünde vefat ettiğinde hissetmiştim. Babam benim arkadaşım, kardeşim, dostum gibiydi, seveni de çoktu. Ciğerim yandı resmen bir çok kişi gibi. Çok zor bir süreç içerisindeyim arkadaşlar. Ben tek çocuktum kardeşim yok. Şu an 29 yaşındayım ama hala tam olarak düzenli bir işim ve hayatım yok. (evlilik çoluk çocuk v.s) Bunun sebebi mesleğimle alakalı. Bir ay öncesine kadar mesleğimin doğrultusunda hırsla çalışıp didinip savaşırken, bu mücadele doğrultusunda tutunmaya çalışırken babamın vefatıyla şu an bunların çok boş olduğunu düşünüyorum. Şu an kazanacağım zaferlerin ne için kimin için neyin amacı olduğu konusunda her şeyi sorgular oldum. Babamı kaybettikten on beş gün sonra babaannemi de kaybettim ve bir ay içerisinde iki cenaze toprağa bıraktım. Şu an nasıl bir psikolojide olduğumu düşünün...

    Ama tüm bunlara rağmen dışarıdaki insanlara hala çok fazla bir şey olmamış gibi yansıtıyorum kendimi. İnsanlar içerisindeyken espriler makaralar yapıyorum. Tek başınayken ise bilakis. Belki de o şekilde kendimi rahatlatıyorum bilmiyorum. Herkes bir şeyler anlatıyor kafamın dibinde. Kimi evlen, kimi düzenli iş bul, kimi de hepimizin gideceği yer orası mukedderat falan klişe şeyler. Bu genç yaşta yalnız kalmanın ne olduğunu çok anlıyorlarmış gibi. Diyeceğim o ki şu an kendimi ve hayatı boş hissediyorum burada bir şeyler paylaşmak istedim sadece yazarak. Okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Dertleşmek isteyenlerle sohbete açığım iyi geceler şimdilik...



  • Kardesim canı veren Allahtir senin suan uzerindeki Beden her sey Allahin sana olan emanetidir, sende o emanete iyi sahip cik 5 vakit namazini kil ve 7 kebair gunahtan uzak dur,2 cenaze vermissin Allaha dayan dua et istigfar et,Hayatini duzene sok unutma Allahtan geldik Allaha donucez,insallah Baban annen Allaha peygambere inaniyorsa muhakkak cennette bulusacaksiniz,Eger insanda iman olmassa hayati mahvolur dusunsenize boyle durumda aklini yitirir bosluga gitti daha goremiyicem diye vs dusunur,onun icin Hayatini duzene sok Hayat bu Allah yar ve yardimcin olsun

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin.Başınız saolsun.Benimde babam geçtiğimiz 17 Kasım da kanser nedeniyle vefat etti daha 45 yaşındaydı.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hatırladım kardesim Allah tekrara rahmet eylesin babana.


    Abim sende boşlama hayatı gözünden yaş aktı. Cok üzüldüm Allah gani gani rahmet eylesin. Ne desek bos bence şuan. Fakat hayattan tamamen kopma. Bende dusunuyorum bu kadar çalışıyoruz çabalıyoruz birseyleri elde etmek için. Ama gidis nereye? Sonunda illaki öleceğiz. Tüm hayallerimizi gerçekleştirsek işimizde en iyi olsa en sevilen olsak genede ölüp gideceğiz. Allah rahmet eylesin tekrardan abim.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah ikinizin de babasına rahmet etsin, günahlarını affetsin. Başınız sağolsun arkadaşlar. Birer Fatiha okudum ikisine ve DARK TOWER ın annesine.

    Biz ne söylesek boş, yaşayanın acısı başkadır. Ne anlam ifade eder bilmiyorum ama, bu konularda hep verdiğim bir örnek vardır: şu an dünyada 7 milyar insan var ve bunların istisnasız hepsi yaklaşık 70 sene sonra olmayacak. Belki 70 milyar insan daha geçti bizden önce ve bir tanesi bile çıkıp da "ben ölmedim ulan" diyemedi henüz. Allah'ın en sevdiği kul, peygamber efendimiz bile kalmadı dünyada. Yani ölüm bize ne kadar yabancı olsa da hayatın bir parçası. Hatta bir yerlerde "Azrail her gün, her insanın yüzüne bir defa bakıp, senin için de geleceğim dermiş" diye birşey okumuştum. Doğrudur ya da hurafedir bilemem, ama önemli olan insanın ölümü unutmaması gerektiğidir. Eskiden mezarlıklar şehrin ortasında evlerin bahçelerinde olurmuş ki ölüm hatırlansın. Şimdi ise en göremeyeceğimiz yere atıyoruz mezarlıkları.

    Uzattım kusura bakmayın. Allah sizlere sabır versin, gidenlerin taksiratını affetsin.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • DARK TOWER kullanıcısına yanıt
    Allah kaybettiğimiz tüm yakınlarımız mekanlarını Cennet eylesin. Zor ve yıkıcı bir süreç. İnsan belli bir süre her şeyin boş ve anlamsız olduğunu düşünüyor doğal olarak. Daha düne kadar sizle beraber yiyip içen, gülen oynayan şakalaşan, nefesini hissettiniz canınız ciğerimiz bir gün sonra kara toprağın bağrına düşünce, dünyalar resmen insanın başına yıkılıyor. Ben de babamı yakın bir zaman önce kaybettim. Hala yokluğu ilk günkü gibi. Hiç bir zaman da gitmeyecek bu durum... Allâh tüm sevdiklerimizi zamansız ayrılıklardan korusun.... Sizlerin de tekrardan başı sağolsun...

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • allah rahmet eylesin çok zor bi durum
  • Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun, Allah sizlere sabır versin:((
  • Çok fena. Geçen sene aynısı başıma geldi. Babanın yeri dolmuyor. Kimse de anne baba gibi karşılıksız yardım yapmaz sana.
  • İyi dilekleriniz için çok teşekküer ederim. Şükür ki babamla son bir yıldır tartışma bile yaşamamıştık hep aramız iyiydi. Ayrıca benim şehir dışında yaşamamın da bu durumda katlanabilirliğimi arttırdı. Aynı hane de son yılım geçmiş olsaydı çok çok daha fazla etkilenecektim. Kaldı ki bu kadarı bile etkiliyor ara ara hüzünleniyorum. Anne ve babamın ani ölümleri gerçekten bana hayatta iyi şeyleri ertelememek gerektiğini öğretti. İyi şeyler için hayatınızda içinizden gelen şeyleri yapın arkadaşlar fani dünyadayız...
  • Havya Makinesi kullanıcısına yanıt
    Saol kardeşim Allah razı olsun.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin. Ben de yaklaşık 1 ay kadar önce kaybettim babamı. Çok zor.
  • Merhaba hocam senelerdirnonline degildim hesabimi bile sallayarak buldum.
    Simdi oncelikle sen negatif dusunuyorsun simdi sana olayin dogrusunu anlatacagim beni iyi dinle...

    Baban 59 yasinda uykuda vefat etmis ne guzel birsey senin sevinmen lazim daha iyi ve hizurlu olum olabilir mi?
    Babani herkes severdi demissin.. baban cok seviliosa sevmesini bildigindendir. Ve sen babaninseviyor ozluyorsan demekki baban hakketen degerli bir insandi...

    29 yasindayim dedin. Bunyasina yalnizmi geldin tabiki hayir adam seni buyutmus bu yasa getirmis baktim cumle kurmayi da bikiosun bisuna nefes tuketmiosun belliki...

    Seni bu yasa getirmisnsevmis saymis bakmis ne guzel....

    Adam gorevini tmmlamis bu hayatta
    Neden uzuluosun 60 indan sonra bu hayat cekilur mi sence
    Peki adam nsakat kalsa yuruyemeseydi millete muhtac kalsaydi felc olsaydi aci cekerek olseydi o zaman naoicaktin

    Olaya pozitif acidan bak uzulmek negatif dusunmek sana bisi kazandirmaz

    1 buket cicek yap en sevdiginden

    Mezarina git koy babana selam ver herdey icin teskuur et onu oxledigiini ve ona layik bi evlat olacsgina soz ver ve yoluna devam et
    Ilerde cocuklarina babani anlatirsin gururla... benim mesela gururla anlatacagim bi babam olmadi anliyor musun? Sen sanslisin babanda oylrymis yolun acik olsun...

    Bos adamin biri...

    Sevgilerle..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Malesef ben de bilirim o duyguyu. Sen farkında değilsin ama amacın hiç olmadığı kadar açık artık. Peki o amaç ne olacak biliyor musun? Onun isteyeceği gibi bi adam olmak. Doğru dürüst bir insan olmak olacak. Güçlü kal kardeşim kendin için ihtiyacın olacak buna.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eğlesin , mekanı cennet olsun dostum..
  • Allah sabır versin dostum üzüldüm gerçekten
  • quote:

    Orijinalden alıntı: DARK TOWER

    Yaklaşık bir ay önce sabah saatlerinde hiç beklemiyorken aniden babamın vefat haberini telefonla bana ilettiler. Evde uyku sırasında kalp kriziydi. (59 yaşında) O an çok belirsiz duygular yaşamıştım. Benzerini de bundan altı buçuk sene evvel aniden fenalaşan annemide 54 yaşlarındayken acilde gözlerimin önünde vefat ettiğinde hissetmiştim. Babam benim arkadaşım, kardeşim, dostum gibiydi, seveni de çoktu. Ciğerim yandı resmen bir çok kişi gibi. Çok zor bir süreç içerisindeyim arkadaşlar. Ben tek çocuktum kardeşim yok. Şu an 29 yaşındayım ama hala tam olarak düzenli bir işim ve hayatım yok. (evlilik çoluk çocuk v.s) Bunun sebebi mesleğimle alakalı. Bir ay öncesine kadar mesleğimin doğrultusunda hırsla çalışıp didinip savaşırken, bu mücadele doğrultusunda tutunmaya çalışırken babamın vefatıyla şu an bunların çok boş olduğunu düşünüyorum. Şu an kazanacağım zaferlerin ne için kimin için neyin amacı olduğu konusunda her şeyi sorgular oldum. Babamı kaybettikten on beş gün sonra babaannemi de kaybettim ve bir ay içerisinde iki cenaze toprağa bıraktım. Şu an nasıl bir psikolojide olduğumu düşünün...

    Ama tüm bunlara rağmen dışarıdaki insanlara hala çok fazla bir şey olmamış gibi yansıtıyorum kendimi. İnsanlar içerisindeyken espriler makaralar yapıyorum. Tek başınayken ise bilakis. Belki de o şekilde kendimi rahatlatıyorum bilmiyorum. Herkes bir şeyler anlatıyor kafamın dibinde. Kimi evlen, kimi düzenli iş bul, kimi de hepimizin gideceği yer orası mukedderat falan klişe şeyler. Bu genç yaşta yalnız kalmanın ne olduğunu çok anlıyorlarmış gibi. Diyeceğim o ki şu an kendimi ve hayatı boş hissediyorum burada bir şeyler paylaşmak istedim sadece yazarak. Okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Dertleşmek isteyenlerle sohbete açığım iyi geceler şimdilik...

    Hoş geldin arkadaşım Allah mekanlarını cennet etsin inşallah benide üzdün ama yanında biz varız yalnız değilsin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Çok haklısın. Ama tüm bunlara alışmışken beni en çok geren durum hala daha düzenli bir iş ve hayatımın olmaması...
  • Hocam ben bunu soyleyecek konumda degilim biliyorum ama hayatta insanin basina her sey gelir, bu da bitek senin basina gelmedi oyle dusun..yasini basini almis bir insansin biliyorum elbetteki dayanmasi zor ancak allah kaldiramayacagi yuku kimseye yuklemez..kendi ic dunyanda seni karanliklara surukleyecek dusuncelerden uzak dur..kesinlikle bos vakit birakma kendine, isinle ugrasiyorsan daha cok ugras didin sonunda biseyler basar, kim bilir belki bi evlilik bisey de olur ilerde hayatin duzene girer..allah yardimcin olsun, basin sagolsun

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Allah rahmet eylesin abicim yaşan dünya işte her gün birileri doğarken birileri vefat ediyor döngü böyle gidiyor bir gün hepimiz öleceğiz ve Allah a döneceğiz o yüzden sakın Allah a isyan etme canı veren de Allah alan da Allah.şimdi bursa ne kadar yazsam da sana boş gelebilir ama sen hayatına devam etmelisin 29 yaşındasın daha nasip olursa daha çok senen var önünde

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.